หลง

หยาดเพชร...มณีพลอย

ตั้งแต่ได้พบเธอในวันนั้น
เธอทำให้ใจฉันต้องหวั่นไหว
อยากพบเธออยากเจอหน้ายิ่งกว่าใคร
หลับตาลงคราใดมีแค่เธอ
เฝ้าโทรหาทุกวันด้วยคิดถึง
คอยคำนึงแอบซึ้งจนพร่ำเพ้อ
ยามนิทราอยากพานพบประสบเจอ
คิดถึงเธอหนึ่งเดียวในดวงใจ
มนต์อันใดนำพาให้เป็นเช่นนี้
เธอคนดีคิดถึงกันบ้างไหม
เฝ้าหว่งหาละเมอเพ้อห่วงใย
ลมหายใจเข้าออกล้วนมีรัก
โปรดบอกเถิดว่าเธอคิดถึงฉัน
บอกคำนั้นให้ฉันได้ประจักษ์
บอกให้ฉันรับรู้ว่าเธอรัก
ย้ำสัญญาแน่นหนักไม่เปลี่ยนไป				
comments powered by Disqus
  • คีตากะ....สุดหลงใหล

    21 กุมภาพันธ์ 2551 20:56 น. - comment id 825716

    แสนคิดถึงหนึ่งดวงใจไม่เว้นว่าง
    แม้นไกลห่างยิ่งละเมอเพ้อฝันถึง
    สุดจะรักหนักอุราคราคำนึง
    อยากจะซึ้งสบตาพบหน้ากัน
    
    บอกกับฟ้าฟ้ารู้ไหมใจร่ำร้อง
    คิดถึงน้องคนดีมิแปรผัน
    คิดถึงมากมากขึ้นขึ้นทุกวัน
    จนใจนั้นมันเป็นไข้ใจนอนซม....
    
    เด๋วให้แม่ไปขอหมดเรื่องหมดราวไป
    เยยยย....อิอิอิ
    
    16.gif16.gif16.gif16.gif16.gif16.gif16.gif
  • มณีจันทร์

    22 กุมภาพันธ์ 2551 10:03 น. - comment id 825837

    46972e936535c.gif
    เฮ้อ...หลงไปทางไหน กลับบ้านถูกป่าว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน