จะเหลืออะไรเมื่อใจโดนทำร้าย สิ่งที่ให้สูญสลายกลายเป็นผง รักให้แล้วไม่รักษาให้มั่นคง จะประสงค์สิ่งใดอีกต่อไป ให้ไปแล้วคือหมดใจไม่เหลือเผื่อ ไม่หลงเหลือให้ใครอีกที่ไหน แต่เธอเก็บกักใจเหลือเผือไว้ ให้กับใครที่มาอีกหนึ่งคน เขาคนนั้นคงพิเศษดีกว่าฉัน คนสำคัญที่ฝันอยากขวายค้น ต่างจากฉันที่อยากไปให้พ้น คนสองคนที่รักที่ต่างกัน เสียดายไปก็ไม่ได้อะไรคืน ใจมันชื้นด้วยน้ำตาไหลลงนั้น เสียความรักความรู้สึกดีที่ให้กัน เหลือเพียงฉันจากนี้ไม่มีเธอ
2 เมษายน 2551 17:49 น. - comment id 836378
ไม่เหลือรักให้กันกับฉันหรือ
ไม่มีสิทธิที่จะถือโกรธเธอได้
อยากสลัดตัดทอนรักจากใจ
แต่ทำไมทำยากอยากรู้จัง
ฉันคงสร้างกรรมไว้ในปางก่อน
ถูกกรรมย้อนยอนใจในหนหลัง
กลืนนำตาบ่าล้นจนประดัง
ไม่มีหวังประสานใจให้อับจน
ไม่ประสงค์สิ่งใดใดแม้ใจเจ้า
ความผิดหวังรุมเร้าเราอีกหน
ยอมรับกรรมไหลบ่าเป็นอาจินต์
เกือบชาชินแล้วใจไร้คนแล

2 เมษายน 2551 17:54 น. - comment id 836380
ขอแก้ สอง บรรทัดล่างเป็น "ขอโทษเธอที่ทำเธอต้องทุกข์ทน มีอีกคนที่ทุกข์ใจไม่แพ้เธอ"

3 เมษายน 2551 03:07 น. - comment id 836484
