นิทานก่อนนอน ตอน เก็บเศษฝันเอามาแต่งนิทาน

ภันเต

เพียงเวลาพามาให้รู้จัก       
เข้ามาทักทายใจให้หวั่นไหว
เสี้ยววูบหนึ่งสั่นรั่วไปทั้งใจ  
เหมือนคนใช่ตามหามาแสนนาน
เก็บเศษฝันมาต่อเป็นเรื่องยาว   
เป็นเรื่องเล่านิทานก่อนหลับฝัน
สร้างเรื่องเสริมเติมแต่งแห่งตำนาน   
รสความหวานเพิ่มใส่ให้ดั่งใจ
กาลเวลาครั้งหนึ่งมีเจ้าหญิง   
ถูกทอดทิ้งกลางป่าในดงใหญ่
หลงทางลึกทึมมืดไม่ปลอดภัย    
อันตรายมากมายไม่รู้ตัว
เหตุน้องสาวกลั่นแกล้งแย่งสมบัติ  
เพื่อขจัดตัวกั้นวางแผนชั่ว
ใส่ยาพิษฤทธิ์หลับไม่รู้ตัว            
แต่ยังกลัวไม่ยอมฆ่าให้ดับไป
ใส่เรือลอยปล่อยว้างกลางทะเล   
ลมพัดลมเพมาถึงฝั่งนี้จนได้
เมื่อตื่นมาหลงป่านี่แห่งใด          
มองไหนไปไม่เห็นเป็นผู้คน
คิดถึงบ้านเมืองวังปรางค์ปราสาท  
ที่วิลาศวิไลใจหมองหม่น
ต้องมาพักพลัดถิ่นภัยผจญ           
 หญิงหนึ่งคนจะต้านได้อย่างไร
ขอกล่าวถึงบุรุษหนึ่งออกล่าสัตว์     
 ถูกขืนขัดมัดหมั่นวิวาห์ใหญ่
หวังยิงนกให้หายกลุ้มชุ่มฤทัย 
เพียงเพราะไม่อยากทำคำต้องการ
จังหวะเหมาะนกเกาะบนกิ่งไม้       
เห็นร่ำไรนั่นใช่นกไม่รอนาน
ตั้งคันศรจองเนตรด้วยเก่งงาน     
ชำนาญหาญคันธนูแผลงออกไป
แต่หาไม่ใช่นกวิหกเหิน            
กลับบังเอินเป็นหญิงหลงป่าใหญ่
ถูกลูกศรปักลงล้มร้องว้าย           
เสียงจากไหนใจระทึกอะไรกัน
เราว่านกอะไรหว้าเสียผู้หญิง      
เอะ แปลกจริงหรือหญิงเปล่งเสียงนั่น
ถูกศรปักแน่แท้อยู่ไหนกัน        
เข้าไปพลั่นหวั่นใจคงไม่ตาย
.....โปรดติดตามตอนต่อไป (ช่วยแต่งต่อก็ได้ครับ)				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน