กลอน อกหัก

กลอนนี้ไม่เพราะไพเราะหวาน ใครได้อ่านอาจฟังรำคาญหู
ไม่ได้แต่งแข่งขันประชันสู้ แค่แต่งดูเพียงเพื่อบอกบรรยาย
ถึงความเศร้าร้าวรนในดวงจิต รักเป็นพิษขื่นข่มระทมไห้
ใจมันปวดปวดที่ตรงเป็นหัวใจ บอกบรรยายอย่าไงไม่เท่าลอง
รักเอ๋ยรักยากนักมากนักหรือ อะไรคือความรักที่ถูกต้อง
รักคือความบริสุทธิ์ใจในครอบครอง แต่มัวหมองหมางเมินเกินทนใจ
รักคือรักปรารถนาให้ต่อกัน แต่ตัวฉันกลับให้ไม่เคยได้
ให้ความรักห่วงหาอาทรใจ ความห่วงใยไมตรีตลอดมา
ให้รักไปได้น้ำตาเป็นค่ากลับ ฉันได้รับคืนมาเสียเต็มหน้า
คำทุกคำฟังเธอพูดมันออกมา ฉันมันบ้าคิดไปเองว่ารักกัน
เมื่อไหร่ใจจะหยุดหลุดเลิกรัก ต้องลำบากยากใจความดื้นรั้น
ห้ามไม่รักยากกว่าบอกรักกัน คิดวันนั้นไม่น่ารักเลือกเลยเรา
ถ้าไม่มีวันที่รักคงไม่เจ็บ ไม่ต้องเก็บความทุกข์ความโศกเศร้า
ไม่ต้องมีน้ำตาเพื่อนแก้เหงา ไม่ต้องเอาตัวเองไปยอมใคร
แต่รู้ตัวก็สายไปเสียแล้ว ออกนอกแถวเปลี่ยนแนวอีกไม่ได้
เลือกไปแล้วมีแต่ต้องทำใจ ประคองไปถึงที่สุดเท่าที่ทน
จะรองรับความเจ็บเก็บฝั่งไว้ จนกว่าใจเกินทานจะต้านท้น
ยอมรับช้ำความระกำให้ทับถม ให้ใจจมน้ำตาตายจากใจ