ห่างกันมากไปหรือเปล่าระหว่างสองเราในวันนี้
จึงรู้สึกว่าเหงาเกินกว่าที่จะทานทนไหว
รู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญมันขาดหายไป
รู้สึกเหงา อ่อนไหว กว่าที่เคยเป็นมา
ฟ้าหม่น ฝนมา พาร้องไห้
ไม่รู้ว่าจะเหงาอะไร กันหนักหนา
อยากพบก็กลัวจะรบกวนเวลา
อยากโทรหาแต่ก็ยังว้าวุ่นใจ
คงจะมีแต่ข้อความจากเบอร์นี้
ที่ส่งมาจากใจคนอ่อนไหว
อ้อนนิดหน่อย เธอคงไม่ ว่าอะไร
เพราะไม่อยากให้ บางสิ่งที่เชื่อมโยงหัวใจ เรา...เลือนลาง
3 กันยายน 2551 17:12 น. - comment id 892306
ข้อความที่เธอส่งมา รู้ใหมว่า..สำคัญมากแค่ไหน ข้อความของคนสำคัญของหัวใจ ทำให้ฉันยืนยิ้มได้..ทั้งวัน แวะมาทักทายค่ะ

4 กันยายน 2551 06:06 น. - comment id 892480
ข้อความที่ส่งมา.. เหมือนแรงใจ...ให้เรามีพลัง.... คนห่วงใย..แม้นอยู่ไกล.. ยังส่งใจไปดูแล... สู้ๆๆนะคะ..ที่รัก.

6 พฤศจิกายน 2551 10:16 น. - comment id 910914
เพื่อนรักกลอนแกนี่เพราะจริงๆเลย แต่งให้ใครน้า ถึงไม่บอกก็รู้
