เพียงได้พบสบตา......คราหนึ่ง จิตตรึง......หลงลุ่ม.....สุมแน่น เข้าเกทับสลับร่างกลางแกน เขตแดนฤากั้นสะบั้นใจ แม้ช่วงเวลาที่น้อยนิด สะกิดให้นึกและฝันใฝ่ ถวิลหาทุกเมื่อเชื่อไป หยุดใจในกาลที่ผ่านเลย เสียงอ้อน......คำหวานคำค้อน ละอ่อนละมุลสุดที่เฉลย รุมเร้าเรือนกายหมายเชย ได้รัก.....ได้เผย.....ได้ฟัง คิดถึงใบหน้าที่ชวนฝัน พลันหัวใจมีความหวัง ก่อนสนิทชิดเชื้อเหมือนดัง ภวังค์.....จะอยู่ไม่ไกล
ลมแปรแขมร์เลอ 16 พ.ย. 2551 09:56 น. - ID 120497 
781
1
0
17 พฤศจิกายน 2551 16:31 น. - comment id 914627
โดนใจมากๆเลย เข้ากับเราตอนนี้เลย ทำให้นึกถึงสายตาเขาที่เฝ้ามอง สายตาอ้อน วอนรักให้ขัดเขิน แก้มแดงปลั่ง หลบไม่พ้นจนทำเมิน กลัวใจเผลอเฉลยรักให้เธอ ไป
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
