มัน...ไม่ใช่นิยายในน้ำเน่า จบ....แบบเก่าสมหวังดังใฝ่ฝัน ลง.....ท้ายด้วยรอยยิ้มพริ้มผูกพัน แล้ว..พบกันเรื่องใหม่คล้ายเรื่องเดิม มัน...ไม่ใช่หนังอินเดียเสียอารมณ์ จบ....รื่นรมย์ชมชอบมอบเคลิบเคลิ้ม ลง.....ลูกนั้นขึ้นลูกนี้เขาลูกเดิม แล้ว..แต่เขาจะเพิ่มหรือเสริมมัน มัน...ไม่มีอีกหนคนใจง่าย จบ....นิยายฉันกับเธออย่าเพ้อฝัน ลง.....ท้ายด้วยต่อไปอย่าพบกัน แล้ว..อย่ามาหาฉันนั้นอีกเลย มัน...จบลงจริงจริงสิ่งที่บอก จบ....หลอนหลอกเสียทีที่วางเฉย ลง.....วันลาที่นี่เดี๋ยวนี้เลย แล้ว..ทรามเชยจะไปไหนไม่ขอรู้
กิตติเวทย์ 27 พ.ย. 2551 10:49 น. - ID 120828 
1307
10
0
27 พฤศจิกายน 2551 13:18 น. - comment id 918392
เด็ดขาดเด็ดเดี่ยวได้ใจนัก ทั้งห้ามหักใจได้ไม่ทุกข์เข็น ลบเลือนสิ้นจากใจที่ยากเย็น คงหลีกเร้นทำได้เป็นอย่างดี ขอแสดงความยินดีอีกคราครั้ง ที่คงยังเข้มแข็งมีศักดิ์ศรี ปล่อยเขาไปหากว่าใจไม่มี เลิกเสียทีใจง่ายที่เคยเป็น
27 พฤศจิกายน 2551 14:17 น. - comment id 918410
บทสุดท้ายของเรื่องราวแต่ละเรื่องย่อมแตกต่างดีครับไม่ซำซากดี
27 พฤศจิกายน 2551 14:56 น. - comment id 918426
อย่าซ้ำใจกับความรักที่ไร้ค่า กับทุกหยดน้ำตาที่รินไหล เมื่อมันผ่านไปแล้วปล่อยเลยไป เปิดหัวใจพบวันใหม่ที่งดงาม (เป็นกำลังใจให้ค่ะ)
27 พฤศจิกายน 2551 15:11 น. - comment id 918433
เห็นด้วยค่ะ ชีวิตจริงไม่ใช่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ที่ง่ายดาย...
27 พฤศจิกายน 2551 15:23 น. - comment id 918448
1 ขอบคุณครับกระจกเงา ที่ยังคอยเป็นเพื่อน และมีกำลังใจให้กันเสมอ ความรัก บางครั้งเราจะอ่อนแอกับมันมากไม่ได้ เพราะมันอาจจะหมายถึงความปวดร้าว ที่จะตามมา..
27 พฤศจิกายน 2551 15:25 น. - comment id 918453
2 ท่านอินสวนแว่วแว่วว่าเป็นหนาน ...คิกคิก... เรามาร่วมกันเปิดเว็บ "สองหนาน" ดีไหม...ฮา สร้างเว็บไหม่ชื่อไม่ซ้ำซาก
27 พฤศจิกายน 2551 15:28 น. - comment id 918456
3 ประทีปดาวคงยังพราวพร่างอยู่เสมอ ขอบคุณเธอที่เอากำลังใจมาเติมให้ ผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านเลยไป เปิดช่องใหม่ให้หัวใจใสงดงาม
27 พฤศจิกายน 2551 15:31 น. - comment id 918462
4 ขอบคุณครับLily สีใสขาว ขอบคุณครับที่เข้ามาเกื้อหนุน ชีวิตเราใช่บะหมี่ถูกแล้วคุณ ถูกต้มตุ๋นทุกวันคืนไม่ขื่นตรม
27 พฤศจิกายน 2551 18:08 น. - comment id 918528
ใยตอนนี้กิตติเวทย์นั้นเปลี่ยนไป หายไปไหนเรื่องขำขันเคยเสนอ หรือเป็นเพราะวันนี้ไม่มีเธอ ถึงพร่ำเพ้อว่ามัน... จบลงแล้ว... ยังงัยก็กลับมาเหมือนเดิมนะ
27 พฤศจิกายน 2551 18:30 น. - comment id 918531
9 หากอยากฮาไปฮิฮาดูสิครับ (Hi5) แล้วจะหลับสบายผ่อนคลายแน่ เพราะขำกลิ้งจนร่างกายกลายอ่อน 9hv'นอนแผ่ขำกลิ้งวิ่งยังฮา
27 พฤศจิกายน 2551 21:54 น. - comment id 918606
ลงเวลาด้วยหรือเปล่าคะ อิอิ ลืมไปว่ากำลังเศร้า กลอนไพเราะมากเลยค่ะ
28 พฤศจิกายน 2551 11:03 น. - comment id 918791
11 หวัดดีครับคุณแจ้นเอง การลงเวลาต้องชัดเจน...อิอิ และต้องหนักแน่น แบบ "เราเลิกกัน" อะไรประมาณนี้ แม้ข้างในน้ำตาจะเอ่อนอง เราก็ต้องหนักแน่นเข้าไว้ ...ปั้นหน้าฝืนยิ้มทั้งที่ร้องไห้...
28 พฤศจิกายน 2551 14:32 น. - comment id 918843
มัน...ปิ้งเผาร้อนร้อนตอนหน้าหนาว จบ...งานยาวมานั่งดื่มฉลอง ลง....นั่งโต๊ะกับสหายหมายทดลอง แล้ว..ก็ต้องแปลกใจมันไหม้เกิน
28 พฤศจิกายน 2551 14:45 น. - comment id 918856
มัน แกวหัวรัวจิ้มลิ้มรสหลาก จบ ด้วยอยากน้ำเย็นเป็นกระสัย ลง ไปคว้ายาดองนั่นของใคร แล้ว จึงได้ปักหลักพักกายา ตามยาแก้ปวดมาติดๆ โทษหัวขบวนนะ คุณกิตติเวทย์ เค้าชวนมา
28 พฤศจิกายน 2551 14:58 น. - comment id 918869
มัน เนิ่นนานเกินกว่าจะชาชิน จบ กันสิ้นเสียทีที่ห่างหาย ลง กับใจเหนือยอ่อนตอนบั้นปลาย แล้ว บ๊ายบายลาลงตรงแก้วเบียร์ โชนนนนๆๆๆๆ ตามยาแก้ปวดมาอ่ะ
28 พฤศจิกายน 2551 19:01 น. - comment id 918951
13-14 หวัดดีครับ..ยาแก้ปวด อาราเล่ ความคิดเท่เก่เยี่ยมมันเกรียมเผา หัวมันแกวอร่อยดีรสไม่เบา แต่หากเป็นมะเขือเผาเราขอลาขอบคุณนะครับที่แวะเข้ามา
28 พฤศจิกายน 2551 19:06 น. - comment id 918954
15 มันนานเนิ่นเกินนานจนพาลเบื่อ มันหลายวันจนเฝือเบื่อซ้ำซาก มันทนเกินเกินทนทนลำบาก เลยต้องลากเบียร์มาดื่มให้ลืมทน หวัดดีและขอบคุณครับที่แวะมาให้กำลังใจ เอามุก เอ้ย มุข มาฝากด้วย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
