ยามเช้า... น้ำค้างพราวราวแสงสุรีย์ศรี ดาริกาลาลับดับราตรี ดั่งใจพี่ลี้ลับไม่กลับมอง ยามเช้า... น้ำตาพราวราวฟ้าคราหม่นหมอง ซ้ำในรักปักอุราน้ำตานอง ใจร่ำร้องมองเธอเพ้อรำพัน
ประทีปดาว 29 พ.ย. 2551 12:55 น. - ID 120894 
931
3
0
29 พฤศจิกายน 2551 21:08 น. - comment id 550935
น้ำค้างพรม พร่างพราย สายหมอกขาว น้ำตาเรา พร่างพรม ตรมสุดฝืน น้ำใจเขา ทำเอาเรา ล้มทั้งยืน กลั้นสะอื้น กลืนน้ำตา แทบจาบัลย์ โอ้ยามเช้า เขาหาย ดั่งสายหมอก ตะวันออก ก็หนีหาย ไม่เหหัน ไม่อยากเห็น แสงทอง ของตะวัน เพราะรักฉัน หนีไป ในยามเช้า.. อย่าคิดมากให้ใจหม่นหมอง..มองแสงทองยามเช้าที่อบอุ่นนะคะ
29 พฤศจิกายน 2551 15:16 น. - comment id 919207
ยามเช้าแสงสุรีย์ต้องน้ำค้าง สีพราวพร่างกระจ่างจ้าต้องฟ้าใส แต่ตรงข้ามกับไฟรักในห้วงใจ ดับหมดไหม้เพราะน้ำตาพาดับไป
29 พฤศจิกายน 2551 18:31 น. - comment id 919222
.....เข้ามาอ่านตอนยามมืดแล้วล่ะค่ะ..
29 พฤศจิกายน 2551 20:02 น. - comment id 919284
โห! มาอ่านตอนมืดพอดีเลย หลับฝันดีนะคะ.....
30 พฤศจิกายน 2551 20:56 น. - comment id 919761
น้ำตาก็ไม่อาจดับได้ค่ะคุณกิตติเวทย์
30 พฤศจิกายน 2551 20:57 น. - comment id 919763
ยามค่ำ...พี่เฝ้าครวญถึงนวลน้อง ป่านนี้ต้องลมหนาวหนาวแค่ไหน นอนหรือยังครับคนดีของพี่ชาย เดี๋ยวตื่นสายไม่ได้เห็นน้ำค้างพรม
30 พฤศจิกายน 2551 21:01 น. - comment id 919767
ถึงจะมืดแต่ใจก็สว่างเสมอ ฝันดีนะค่ะ น้องฉาง คุณครูกระดาษทราย
30 พฤศจิกายน 2551 21:04 น. - comment id 919772
คุณปักษาสวรรค์ ขอบคุณมากนะค่ะ สำหรับกำลังใจ
30 พฤศจิกายน 2551 21:14 น. - comment id 919781
แล้วพี่ชายหายศร้าหรือยังหนอ น้ำตาคลอสองใจเมื่อไหร่หาย น้องอยากขอเช็ดน้ำตาให้พี่ชาย ให้คลอนคลายหายโศกเห็นโลกงาม (ทักทายตอนดึกค่ะ พี่ชาย หลับฝันดีนะค่ะ)
30 พฤศจิกายน 2551 21:36 น. - comment id 919821
มีน้องฝ้ายพี่คงหายจากเศร้าโศก โลกทั้งโลกคงสดใสเหมือนในฝัน ค่ำคืนนี้ขอให้คิดถึงกัน คงสุขสรรค์ฝันหวานตลอดคืน ฝันดีครับฝ้าย
1 ธันวาคม 2551 15:50 น. - comment id 920102
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
