อยากจะเขียนกลอนรักอีกสักหน มอบแด่คนที่ใจเฝ้าใฝ่ฝัน มอบความรักความภักดีมีให้กัน แต่ว่ามันสายเกินไปฉันไม่มี เห็นคนอื่นเขาชื่นสุขเราทุกข์ถม ให้ตรอมตรมระทมทุกข์สุขหน่ายหนี ไม่อยากให้ถึงวาเลนไทน์ของทุกปี เพราะคนดีจากเราไกลไม่กลับมา มอบความรักจากใจส่งไปถึง แม้ไม่ซึ้งก็ยังดีที่ส่งหา ถ้าชาติหน้ามีจริงขอพบพา ขอเธออย่าด่วนจากไกลไปจากเรา
14 กุมภาพันธ์ 2552 13:20 น. - comment id 950612
ฉันพึ่งรู้...ความในใจ...ในวันนี้
ดวงฤดีฉันคิดถึงคะนึงหา
ฉันพึ่งรู้ว่าฉันรักปักชีวา
กว่าจะซึ้งถึงคุณค่าน้ำตาริน
ด้วยเธอจากโลกไปไม่คืนกลับ
ร่างเธอลับดับไปใจถวิล
ทิ้งความเหงาเศร้าหทัยในชีวิน
ฉันต้องกินน้ำตาทุกนาที
ด้วยฉันเคยเอ่ยวจีที่เย้ยหยัน
คราพบกันฉันหยิ่งเกินเมินหน้าหนี
ทั้งพูดจาปราศรัยไม่ใยดี
แม้นเธอมีความจริงใจฉันไม่มอง
เด็ดดอกรักวางลงตรงหลุมศพ
พื้นดินกลบไม่พบหน้าพาเศร้าหมอง
ถ้าชาติหน้ามีจริงสิ่งหมายปอง
ขอเราสองได้ครองคู่อยู่นิจรันดร์
ฉันพึ่งรู้...ความจริงใจ...ในวันนี้
ก็วันที่เธอจากโลกวันโศกศัลย์
ฉันพึ่งรู้ว่าฉันรักปักชีวัน
แต่ว่ามันสายเกินซึ้งฉันจึงตรม

14 กุมภาพันธ์ 2552 13:23 น. - comment id 950615
ยามที่เธออยู่ใกล้ฉันไม่ซึ้ง
ฉันนี้จึงเฉยเมยอย่างเคยเห็น
แม้นเธอจะทุกข์ทนจนลำเค็ญ
ฉันนี้เป็นเหมือนคนจนน้ำใจ
ยามเธอจากร้างลาหาบอกกล่าว
ฉันปวดร้าวดวงจิตคิดหมองไหม้
โอ้เพื่อนแก้วหลบลี้อยู่ที่ใด
รู้หรือไม่...ใครคนหนึ่ง...คิดถึงเธอ.

14 กุมภาพันธ์ 2552 16:35 น. - comment id 950753
สวัสดีค่ะพี่แก้ว มาส่งกำลังใจให้พี่แก้วค่ะ ขอให้มีพลังที่เข้มแข็ง สู้ๆค่ะ

15 กุมภาพันธ์ 2552 01:26 น. - comment id 951005
ความรักมีทุกวันค่ะคือรักตัวเอง

15 กุมภาพันธ์ 2552 20:33 น. - comment id 951284
แวะมาแอบอ่านกลอนรัก แบบเศร้าๆ อะ.. อย่าเศร้าเลยครับ
