หน้าส่วนตัว
มองนภาคราใดหหวลให้คิด
ถึงมิ่งมิตรแดนไกลใจสลาย
นั่งวิตกอกระกำช้ำใจกาย
อยู่เดียวดายอ้างว้างกลางดงดอย
โถคนไกลไยทำยำยีเล่า
รู้หรือเปล่าเศร้าใจให้เหงาหงอย
ฟังคารมตรมช้ำน้ำตาปรอย
ด้วยน้ำถ้อยวจีที่เสียดแทง
แต่ก่อนเล่าเว้าวอนอ้อนออดนัก
ว่าสมัครห่วงใยไม่หน่ายแหนง
เดี๋ยวนี้ไซร้วาจามาเปลี่ยนแปลง
สุดแสลงฤทัยให้ร้าวรอน
อักษราหวานปลื้มลืมแล้วหรือ
เหตุใดฤๅพี่ยามาบั่นถอน
ตัดสัมพันธ์สิ้นเยื่อใยไร้อาวรณ์
ทุกคืนนอนใจแทบขาดปาดน้ำตา
ม่านดอย 5 มี.ค. 2552 12:07 น. - ID 123846 
846
1
0
5 มีนาคม 2552 15:20 น. - comment id 959135
บอกได้คำเดียวว่า เศร้า
6 มีนาคม 2552 09:48 น. - comment id 959374
สวัสดีค่ะอานุภาพของความห่างไกล มีอิทธิพลต่อใจคนเป็นอย่างมากค่ะ
7 มีนาคม 2552 21:58 น. - comment id 960067
สวัสดีงามๆงามราตรีเจ้า เทพธิดาอเวจี ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะเจ้า ความเงียบของราตรีมันได้อารมณ์เศร้าดีเจ้า
7 มีนาคม 2552 22:31 น. - comment id 960071
สวัสดีงามๆยามราตรีเจ้าคุณsomebody ขอบคุณเจ้าที่เข้ามาทักทายเจ้า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
