โปรดอย่าถามฉันเลยว่าเคยเจ็บ เคยหนาวเหน็บเจ็บร้าวสักเท่าไหน โปรดอย่าบอกว่าเธอนั้นเข้าใจ วันเวลาผ่านไปไม่หวนคืน ผ่านไปแล้วหลายสิบปีที่เหน็บหนาว วันคืนร้าวรานใจให้ขมขื่น ทุรายร้อนเรื้อรุ่มดั่งสุมฟืน ระอุอื่นระอุ่นไอไฟสุมทรวง ยังกรุ่นกรุ่นระอุ่นไอในใจช้ำ สิบกว่าปียังตอกย้ำยังห่วงหวง ลมหายใจใยยังคอยนั่งทวง สัญญาลวงสัญญาหลอกตอกย้ำใจ จะทุรนทุรายไปถึงไหนหนอ รักเกินพอจึงเป็นเช่นบ้าใบ้ อนิจจาให้หนาวเหน็บเจ็บปวดใจ ที่ถูกไฟรักสุมทรวงติดบ่วงแร้ว จะสลัดให้หลุดนั้นหยุดคิด เพราะยึดติดจิตมั่นอยู่นั่นแล้ว ก็เอาเถิดรักนิรันดร์ฉันท์เพริศแพรว ติดบ่วงแร้วบ่วงสวาทอนาถใจ
โอ้ละหนอ 20 ก.ค. 2552 12:59 น. - ID 127790 
1130
2
0
20 กรกฎาคม 2552 14:50 น. - comment id 1016811
ไม่อยากถามค่ะ...แต่มาให้กำลังใจค่ะ..ขอให้ผ่าน เรื่องราวร้ายๆไปให้ได้ค่ะ...
20 กรกฎาคม 2552 15:45 น. - comment id 1016849
ก้มหน้านิ่งทิ้งความหลังฝั่งแห่งทุกข์ ไปค้นหาความสุขหาใช่ไม่ ถูกความช้ำซ้ำเติมเจิมกลางใจ มากระซิบบอกให้ใจภินท์พัง รถม้าเลื่อนเคลื่อนจากฟากแห่งทุกข์ คลื่นความสุขกระพริบสั่นหวั่นความหลัง บ่วงแห่งทุกข์รุกไล่ใจพังพัง ให้ไปนั่งจมเจ็บเสพใจมนท์ นั่งวันนี้เพื่อหนีบ่วงแห่งรัก หวังจะหักบ่วงสวาทประสาทผล ประสิทธิ์พันธุ์พระนิพพานมารประจญ เมื่อใจรักทักอีกหนด้วยคนดีตั้งสติตริตรองจิตหมองเศร้า ใจไม่เบาความโศกโบกใจหนี กรรมฐานทบถล่มล่มทันที โอ้ความรักร้ายเช่นนี้จึงหนีมา ไม่เอาแล้วบ่วงสวาทอนาถเหลือ แบ่งบุญเพื่อตัดสวาทวาสนา จิตกลัวแล้วรักของโลกโชกกามา ขอตั้งหน้าเดินตามพ่อ...ตามข้อธรรม
20 กรกฎาคม 2552 18:51 น. - comment id 1016923
ป้าอ้อยจ๋า คิดถึงจังเลย กลอนรันทดจังอะคะ สบายดีนะคะ รักค่ะ
20 กรกฎาคม 2552 19:11 น. - comment id 1016943
เศร้าจังครับ ชีวิตผมก็เป็นดังเช่นนี้ ก็เพราะมีรักมั่นจึงหวั่นไหว ติดบ่วงรักบ่วงสวาทอนาถใจ รอเมื่อไหร่จะตัดรักได้สักที
21 กรกฎาคม 2552 02:21 น. - comment id 1017128
บทกลอนเศร้าจังค่ะ หากใครได้ติดบ่วง ยิ่งดิ้นเหมือนยิ่งรัด ปรางเข้าใจค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
