ดั่งถ้อยคำ ย้ำถาก พิพากษา ไร้เมตตา คราโค่น โดนประหาร ยืนสดับ รับฟัง ทั้งร้าวราน โดนประจาน ผลาญล่า ฆ่าด้วยคำ ดาบคมพ่าย ร่ายคำ ย้ำเย้ยหยัน ทำลายกัน สรรหา วาจาช้ำ เที่ยวขุดคุ้ย คุยต่อ ข้อลำนำ ให้ระกำ ย่ำแย่ แค่ข้ามคืน ด้วยรักนี้ ที่หล่น บนทางท้อ ใจคนรอ ขอแบ่ง แม้แข็งขืน หนทางไกล ใช่คั่น กั้นกล้ำกลืน ดุจจะฝืน ยืนล้า คราเดียวดาย กระดาษใจ ใครหนา มาขยี้ ให้ยับยี่ บี้บด กดสลาย เหมือนโดนฉีก หลีกขาด คาดทำลาย ทำดังคล้าย ตายได้ ให้คามือ สิ่งเดียวที่ มีเหลือ ไว้เผื่อถาม ใช่ติดตาม ยามพราก จากกันหรือ หากหัวใจ ใฝ่หา คว้าได้ฤา คนใจซื่อ ยื้อรอ ท้อภายใน ฟังคำตอบ มอบให้ ใจสะท้าน ขอหยุดกานต์ สานต่อ รอไฉน ใจระทม ตรมรัก พักที่ใด ซ่อนอายใคร ไว้ด้วย ช่วยบอกที
ปรางทิพย์ 17 ส.ค. 2552 23:03 น. - ID 128496 
1294
34
0
20 สิงหาคม 2552 11:29 น. - comment id 989180
คุณสดายุ
สวัสดีครับคุณปรางค์ กำลังพิพากษาใครครับ ............................................ สวัสดีค่ะ อิอิ.... ปรางมิอาจพิพากษาใครหรอกนะคะ แต่มีคนเค้าเข้าใจผิดน่ะค่ะ สบายดีนะคะ
20 สิงหาคม 2552 01:18 น. - comment id 1002668
20 สิงหาคม 2552 01:23 น. - comment id 1002670
19 สิงหาคม 2552 01:30 น. - comment id 1008787
19 สิงหาคม 2552 01:36 น. - comment id 1011744
19 สิงหาคม 2552 01:34 น. - comment id 1011783
19 สิงหาคม 2552 01:39 น. - comment id 1011910
18 สิงหาคม 2552 23:50 น. - comment id 1011991
18 สิงหาคม 2552 23:50 น. - comment id 1011993
พี่ฟังคำ พิพากษา เหมือนฟ้าสั่ง ต้องมานั่ง ครุ่นคิด ผิดไฉน เรื่องหยุดกานต์ ขอค้าน สะท้านใจ บอกไม่ได้ ว่าคิดถึง ทุกนาที
19 สิงหาคม 2552 02:40 น. - comment id 1013625
19 สิงหาคม 2552 21:14 น. - comment id 1022787
อกหักเรื่องเล็กค่ะ ...
19 สิงหาคม 2552 00:30 น. - comment id 1026804
17 สิงหาคม 2552 23:19 น. - comment id 1028415
แวะมาอ่านงานกลอนครับ
18 สิงหาคม 2552 01:11 น. - comment id 1028437
คำพิพากษาเหมือนยาพิษนะคะคุณปราง คนที่ชอบพิพากษาผู้อื่น ทำไมไม่พิพากษาตัวเองบ้างนะ สงสัยค่ะ อนงค์นางไม่ชอบพิพากษาใครเลย ไม่ว่าจะผิดหรือถูก แบบว่าสงสารค่ะ ให้อภัยดีกว่า
18 สิงหาคม 2552 07:02 น. - comment id 1028446
หน้าส่วนตัว
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คำพิพากษา บางคราก็พลาดพลั้งนะคะ18 สิงหาคม 2552 07:48 น. - comment id 1028458
ถูกตัดสินผู้ต้องหาจำเลยรัก ถูกจับกักหัวใจในสถาน ถูกมัดเฆี่ยนตีบีบดวงมาน ถูกฆ่ากาลเวลาช่างเลือดเย็น ถูกห่ำหั่นบั่นทอนเป็นสิบชิ้น ถูกจับปิ้งย่างเผาเรายังเห็น ถูกใส่ถุงนำมาขายตอนเย็นเย็น ลูกชิ้นเอ็นปูเด๋ออารีย์ดอย....
18 สิงหาคม 2552 08:39 น. - comment id 1028465
โอ้ทัณฑ์วิพากษ์ต้อง......อาญา ใจเฮย ยะเยียบเเย็นนัยนา....นิ่งนั้น ประหนึ่งดาบบั่นอุรา.....แหว่งวิ่น เคืองขุ่นใดเกินขั้น......ผ่อนหนี้โทษา อรุณสวัสดิ์ครับ..
18 สิงหาคม 2552 10:07 น. - comment id 1028478
กับดอกไม้รายล้อมในอ้อมกอด แทนพร่ำพรอดอ่อนหวานให้สานต่อ เมื่อสวรรค์สรรค์สร้างสะพานรอ แต่ทดท้อเกินหวังกำลังใด
18 สิงหาคม 2552 10:36 น. - comment id 1028485
ชอบพิพากษาค่ะ ถูกพิพากษาได้ก็พอรับได้ค่ะ
18 สิงหาคม 2552 10:39 น. - comment id 1028487
ไพเราะมากครับ
18 สิงหาคม 2552 11:17 น. - comment id 1028509
บางครั้งเป็นเรื่องสนุกของคนกลุ่มหนึ่ง แต่อีกกลุ่มมันไม่ใช่ค่ะ โลกของลมปาก มันควบคุมยากค่ะ....
18 สิงหาคม 2552 11:39 น. - comment id 1028516
18 สิงหาคม 2552 12:12 น. - comment id 1028528
เป็นคำพิพากษาที่ไม่ให้โอกาสแก้ตัวเลยเนาะ...
18 สิงหาคม 2552 13:34 น. - comment id 1028549
เป็นคำพิพากษา ที่เพราะดีครับ อย่างนี้ จะเรียกว่า จำเลยรัก ได้ป่าวมาทักทายครับ
18 สิงหาคม 2552 13:51 น. - comment id 1028556
พี่ปราง... ใช่ค่ะคำพิพากษา เพียงคำเดียวก็เปลี่ยนชีวิตคนได้เหมือนกันน๊ะคะ...กลอนไพเราะมากค่ะพี่
18 สิงหาคม 2552 14:50 น. - comment id 1028568
ไม่ต้องซ่อนอะไรไว้นะคะพี่คนดี ความจริงคือความจริง รักหล่นได้ เราก็สร้างรักใหม่ได้จ้า รักพี่ปรางค่ะ
18 สิงหาคม 2552 15:32 น. - comment id 1028599
เคยฟังคำพิพากษา แล้วน้ำตานองหน้าเลยค่ะ ศาลตัดสินให้ยกฟ้อง
18 สิงหาคม 2552 21:24 น. - comment id 1028696
คำพิพากษา ช่วงนี้คำนี้กำลังร้อนแรงในสังคมไทยครับ แวะมาเยี่ยมชมครับ
18 สิงหาคม 2552 23:28 น. - comment id 1028714
อาสาเปงทนายแก้ต่างให้มะคะ
18 สิงหาคม 2552 23:29 น. - comment id 1028715
18 สิงหาคม 2552 23:34 น. - comment id 1028718
18 สิงหาคม 2552 23:38 น. - comment id 1028721
19 สิงหาคม 2552 00:42 น. - comment id 1028727
19 สิงหาคม 2552 00:47 น. - comment id 1028729
19 สิงหาคม 2552 00:50 น. - comment id 1028731
19 สิงหาคม 2552 00:55 น. - comment id 1028733
19 สิงหาคม 2552 01:14 น. - comment id 1028744
19 สิงหาคม 2552 01:18 น. - comment id 1028748
19 สิงหาคม 2552 01:23 น. - comment id 1028751
19 สิงหาคม 2552 01:26 น. - comment id 1028752
19 สิงหาคม 2552 08:43 น. - comment id 1028808
ใครพิพากษา ให้พี่ปราง ต้องปวดซ้ำระกำใจ บอกผมมาครับ ผมจัดการให้ แต่เอาไว้ทีหลังนะครับ ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเลย อิอิ ไปล่ะครับ ชะแว้บบบ
19 สิงหาคม 2552 11:46 น. - comment id 1028907
มาช่วยยื่นอุทรณ์ครับ
19 สิงหาคม 2552 12:32 น. - comment id 1028929
มารับฟังคำพิพากษาค่ะ กลอนไพเราะค่ะ
19 สิงหาคม 2552 15:14 น. - comment id 1029022
หวัดดีขอรับ...คุณพี่ปรางฯ พิพาท...วิวาท...เจ็บช้ำ...สองจิต ใครถูก...ใครผิด....มีผู้...เสียหาย ตัดสิน...คือการ...เยี่ยวยา...เจ็บคลาย คนถูก...ผ่อนร้าย...คลายหม่น...ก่นใจ เพราะมีข้อ...พิพาท...จึงต้องมีการรักษา การพิพากษา...จึงเป็นครรลอง...ของความยุติธรรม...จากผู้มีอำนาจ...ครองธรรม... ในการนี้...จึงยังไม่ใช่การพิพากษา... หากแต่เป็นการกล่าวโทษ...และตราหน้า... ซึ่งถือว่าเป็นการผิดไปจากหลักจริยธรรม... ฉนั้น...จึงควรสู้...มิควรปล่อยให้...สิ่งเหล่านั้น... มันมาบั่นทอนจิตใจ...และมิควรยอมรับตามนั้..โดยง่าย... อย่าไปหวั่นไหว...กับสิ่งไร้สาระ...ร้ายใดๆ...นะขอรับ...พี่ปรางฯ... ผมเอาใจช่วยนะ...ขอรับ....กระผม... ปล.กลอนเขียนได้ดีมาก...ขอรับ...
19 สิงหาคม 2552 18:26 น. - comment id 1029150
ไม่รู้ดีไหมเนี่ย รู้แล้ว เผื่อคำตอบไม่เป็นอย่างที่คิด เสียใจแย่เลย
20 สิงหาคม 2552 01:27 น. - comment id 1029266
20 สิงหาคม 2552 01:38 น. - comment id 1029270
20 สิงหาคม 2552 01:40 น. - comment id 1029271
20 สิงหาคม 2552 01:50 น. - comment id 1029272
20 สิงหาคม 2552 08:05 น. - comment id 1029312
สวัสดีครับคุณปรางค์ กำลังพิพากษาใครครับ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
