กลับมาหาฉัน....ได้โปรด

สุรศรี

คิดถึง
      คิดถึงนวลนาง        ครั้งเคยเคียงข้าง       ไม่ห่างไปไหน
ได้อยู่เคลียคลอ     ฉันก็พอใจ    อิงแอบชิดใกล้    รับใช้คนดี
      เหนื่อยไหมยามเหงา    อยากถามนงเยาว์    ที่รักของพี่
นอนดึกอยู่ใหม   ห่างไกลเช่นนี้    อยากให้ชีวี     ใส่ใจดูแล
      เคยโทรศัพท์    โทรไปไม่รับ   ฉันโกรธรู้ใหม
เธอบอกขอโทษ    อย่าโกรธทรายวัย   ไม่ได้เอาไป   ทิ้งไว้ที่บ้าน
     อดีตวันวาน   ผ่านไปไม่นาน    ฉันยังจำได้
ทำงานด้วยกัน    เราแสนสุขใจ   อุปสรรคใดใด    ต้องช่วยฝ่าฟัน
      ฟังเพลงที่ชอบ   ที่เราเคยมอบ   เคยฟังด้วยกัน
สรวลเสเฮฮา    พูดจาสุขสันต์   เริงร่าทุกวัน   ช่างแสนสุขใจ
      เคยเที่ยวด้วยกัน    เชื่อใหมวันนั้น     ไม่เคยลืมเลือน
ถ่ายรูปร่วมกัน    ภาพนั้นย้ำเตือน   ผ่านไปหลายเดือน  ยังจำติดตา
      ยังจำได้ใหม   เธอซื้ออะไร    มอบให้พี่ยา
พิณไม้สีทอง    เรืองรองงามตา    ยิ้มรับเริงร่า   ยิ่งกว่าเงินทอง
      พิณพิสวาศ    ช่างแปลกประหลาด    เล่นให้เธอฟัง
เปิดโทรศัพท์   เครื่องรับเสียงดัง   ดีดไพเราะจัง  เสียงพิณออนไลน์
      ฉันคิดถึงเธอ      อยากโทรหาเธอ   ขอโทรได้ใหม
อยากฟังเสียงหวาน    ซาบซ่านฟทัย   ทุกลมหายใจ     ฉันมีแต่เธอ   
      เธออยู่ที่ไหน   โปรดรู้ว่าใคร    เขารักเสมอ
แต่ค่ำยันเช้า   ฉันเฝ้าแต่เพ้อ   อยากพบอยากเจอ  แต่เธอคนดี
       กลับมาหาฉัน   เหมือนเช่นวานวัน   อย่าหลบหลีกลี้
จะเลี้ยงรับขวัญ   รักมั่นกว่านี้   เห็นแก่ชีวี   พี่....ศรียังคอย ฯ