๐ เมื่อมาถึงกึ่งกลางทางรักหวาน
คนวันวานมาพานพรากจากอกฉัน
ทิ้งเยื่อใยที่เคยชิดเชยชีวัน
จบสิ้นกันวันสลายพ่ายรักเรา
๐ นิยายรักขาดตอนวอนต่อเสริม
ช่วยมาเติมเพิ่มรักอย่าอับเฉา
นับจากนี้นิยายรักปักแค่เงา
ไร้คนเนาจึงขาดตอน..จรจากใจ
๐ นิยายรักขาดตอนกลอนจึงเศร้า
ความว่างเปล่าเข้าเยือนเหมือนอ่อนไหว
ฉากสีดำขึงพาดขาดสายใย
ประกายใสถูกกลบพบน้ำตา
๐ เป็นนิยายสะดุดสุดรันทด
ให้ลิ้มรสปวดร้าวคราวห่วงหา
ลมเยียบเย็นพลิ้วโบกโศกอุรา
เยือนกายา..ซ้ำซ้ำ..ช้าช้า..ฆ่าทั้งเป็น..
26 มกราคม 2553 15:53 น. - comment id 1091357
เป็นนิยายที่เศร้าจังค่ะ

26 มกราคม 2553 16:00 น. - comment id 1091365
เศร้าจังสาวน้อย..

26 มกราคม 2553 16:05 น. - comment id 1091369
พี่ เฌอมาลย์นิยายเศร้าเคล้าน้ำตาคะพี่

26 มกราคม 2553 16:06 น. - comment id 1091370
พี่น้ำตาลหวานเรื่องมันเสณ้าคะพี่

26 มกราคม 2553 16:07 น. - comment id 1091371
เศร้าจริงๆด้วยค่ะเป็นกำลังใจให้นะคะ

26 มกราคม 2553 16:10 น. - comment id 1091375
พี่ยายแม่มดขอบคุณสำหรับกำลังใจจากพี่สาวคะ

26 มกราคม 2553 16:11 น. - comment id 1091378
เศร้ามากเลยค่ะ

26 มกราคม 2553 16:14 น. - comment id 1091379
พี่แกงเขียวหวานเศร้าแต่ยังไม่จบเลยคะ ขาดตอนไปก่อน

26 มกราคม 2553 16:22 น. - comment id 1091387
มาให้กำลังใจค่ะ ทิ้งความเศร้าไปกับอดีตเถอะค่ะ แล้วความรักที่สมหวังจะตามมา

26 มกราคม 2553 16:31 น. - comment id 1091392
พี่อนงค์นางขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ส่งให้คะพี่ พยายามจะทิ้งไปสายลมและกาลเวลาคะ

26 มกราคม 2553 16:32 น. - comment id 1091394
ค่อยต่อใหม่เนาะ คนอื่นเขายังต่อได้เลยอะ

26 มกราคม 2553 16:40 น. - comment id 1091398
เศร้าจริงๆค่ะ ชีวิตนี้ ไม่ต่างกับนิยายรักเลยค่ะ สู้ๆๆ

26 มกราคม 2553 19:59 น. - comment id 1091533
ฟังนิยายกึ่งกลางแห่งทางรัก ว่าอกหักคนรักมาพรากหาย ทิ้งรอยร้าวในใจไว้มากมาย ทิ้งเยื่อใยแห่งรักชื่นชม นิยายรักขาดตอนวอนต่อให้ เพราะขาดใยสืบสายใจขื่นขม ไม่เช่นนั้นหัวใจที่ตรอมตรม อาจถูกปมแห่งรักหักให้ตาย นิยายรักจักเฉาไม่เนาเนื่อง อาจจบเรื่องขาดสบั้นเพราะหวั่นไหว ดังสายพานขาดเว้นกระเด็นไป ด้วยสายใจขาดสิ้นเพราะภินท์พัง อ่านนิยายใจเศร้าจนร้าวจิต อ่านลิขิตขาดตอนทอนความหวัง อ่านนิยายใจเราใยเศร้าจัง อ่านกี่ครั้งก็เศร้าเพราะเข้าใจ .....นำมาเล่าต่ออีกรอบ..

27 มกราคม 2553 08:29 น. - comment id 1091796
แวะเอาและ
มาฝากค่ะ ขอให้ตอนจบสวยงามนะคะ...

27 มกราคม 2553 09:47 น. - comment id 1091868
ตายทั้งเป็นเลยนะคะแบบนี้

28 มกราคม 2553 08:24 น. - comment id 1092415
พี่ปติค่อยปะติปะต่อให้มันจบคะพี่

28 มกราคม 2553 08:25 น. - comment id 1092416
พี่แก้วประภัสสรชีวิตยิ่งกว่านิยายบางตอนอีกนะคะพี่ สู้ๆๆจ้า

28 มกราคม 2553 08:29 น. - comment id 1092418
พี่กิตติเวทย์๐ นิยายรักรัดทดจดความเศร้า ที่คลุกเคล้ากับทุกข์สุขไฉน นิยายรักปักแล้วในแนวใจ สุดแต่ใครจะบรรจงลงนิยาย...

28 มกราคม 2553 08:30 น. - comment id 1092419
น้องคมดาบนารีขอบใจจ้าที่แวะเอา
และ
มาส่ง จะได้มีแรงเขียนนิยายต่อ...

28 มกราคม 2553 08:31 น. - comment id 1092420
พี่เพียงพลิ้วตายทั้งเป็นจริงๆคะพี่ อีกนานกว่าจะหาย...

29 มกราคม 2553 21:34 น. - comment id 1093389
นิยายรัก..ปักใจครึง..ซึ้งคราวก่อน ไม่ขาดตอน..วอนคำนึง..ถึงวันเก่า ยังต่อเติม..เสริมรักก่อ...ต่อรักเรา ใช่เรื่องเศร้า..เล่าความหลัง..ยังเหมือนเดิม เข้ามาอ่อนครับ
