หน้าส่วนตัว
ผลงานของ นก สุวิมล
ฉันชอบนั่ง นับดาว บนราวฟ้า
ห้วงเวหา แสนไกล ด้วยใจหวัง
อยากยลเยี่ยม เปี่ยมฝัน อันจีรัง
อยากจะนั่ง ร่ายฝัน อันเรืองรอง
ดาวกระจาย กระจ่าง สล้างนัก
แต่ความรัก ไยจึง ถึงหม่นหมอง
มีเพียงความ ทุกข์ฌศร้า เข้าครอบครอง
มิสมปอง ขื่นขม ตรมอุรา
ความเข้มแข็ง แกร่งกล้า กลับล้าอ่อน
เก็บซุกซ่อน ในทรวง หร้อมห่วงหา
เกลื่อนร่องรอย บอบซ้ำ กลบน้ำตา
ที่หยาดมา เอ่อนอง ทั้งสองปราง
พบเพียงความ แรมร้าง อย่างที่เห็น
ด้วยอาจเป็น เราสอง ต้องเหินห่าง
เส้นขนาน ยาวทอด ตลอดทาง
แต่อ้างว้าง จนฉัน นั้นเดียวดาย
คิดถึงจัง คำนี้ ที่ยึดมั่น
ความผูกพัน คงอยู่ มิรู้หาย
ขณะนี้ จนถึง ซึ่งวันตาย
ไม่แหนงหน่าย ยิ่งรัก และภักดี
ฉันคงนั่ง นับดาว บนราวฟ้า
หยดน้ำตา ใสใส ก็ไหลปรี่
ตราบกระทั่ง ทิวา แทนราตรี
ฟ้าเปลี่ยนสี ก็ไม่ เปลี่ยนใจเลย
คนกรุงศรี 4 ก.พ. 2553 22:37 น. - ID 132805 
1209
2
0
5 กุมภาพันธ์ 2553 06:42 น. - comment id 1096254
คนกรุงศรีครับฯ อ่านผลงานของคุณนกแล้วอดคิดถึงเธอไม่ได้ครับ ผมมีผลงานของเธอหลายสำนวนครับ..ว่าจะเอาลง. ให้อ่านบ้างครับ.. เข้ามาอ่านครับ
5 กุมภาพันธ์ 2553 11:17 น. - comment id 1096365
ถึงจะลาจากกันไปนานแล้ว แต่ความรู้สึกดี-ดี ก็ยังมีให้เสมอ ภาพเหตุการณ์เก่ายังติดตาเหลือเกิน... มาร้องไห้ด้วยคนคะ...
6 กุมภาพันธ์ 2553 14:00 น. - comment id 1096685
6 กุมภาพันธ์ 2553 22:49 น. - comment id 1096863
ชื่นชมค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
