หน้าส่วนตัว
เดือนแรมเรียว เกี่ยวฟ้า สิบกว่าค่ำ
จันทร์ขึ้นนำ สุริยัน ก่อนวันใหม่
หนาวลมเหนือ เนื้อเหน็บ เจ็บภายใน
คนรักไกล จากลา มิมาเยือน
เสียไก่กู่ ก้องดัง ฟังแล้วเศร้า
อยู่กับเหงา เดียวดาย ใครจะเหมือน
แต่รักยัง ฝังใจ ไม่ลืมเลือน
สัญญาเตือน ยังก้อง กับน้องนวล
เวลาเวียน เปลี่ยนผัน เหมือนนานนัก
อยากจะหัก ห้ามใจ ยิ่งไห้หวล
ทนเก็บรัก หนักอึ้ง ถึงรัญจวน
ใจปั่นป่วน ยิ่งเหลือ เมื่อไกลเธอ
หนาวลมเหนือ เมื่อก่อน ยังสอนเจ้า
ทุกค่ำเช้า อย่าเลือน เตือนเสมอ
คืออาหาร หยูกยา อย่าเผลอเรอ
มิเจอะเจอ ตกเย็น เป็นกังวล
ตะวันเยือน เดือนลับ ไปกับแสง
ฟ้าสีแดง แต้มลาย ป้ายเวหน
รัตติกาล ลาไป ในบัดดล
แต่กมล เรายัง มืดดั่งเคย
มีชาติหน้า ฟ้าใหม่ ใจมุ่งหวัง
พี่กับเจ้า ใจยัง ดั่งเฉลย
จะมิรี รอท่า ชักช้าเลย
คำภิเปรย เคยมั่น ตามสัญญา
คนกรุงศรี 7 ก.พ. 2553 00:18 น. - ID 132846 
863
2
0
7 กุมภาพันธ์ 2553 14:34 น. - comment id 1096928
7 กุมภาพันธ์ 2553 14:57 น. - comment id 1096938
แสงอุษามาเยือนเสมือนหวัง เก็บความหลังฝังไว้อย่าไห้หวน รอเถิดรอ...ขอฝันมั่นเพียงนวล จินต์รัญจวนครวญถึงแสนตรึงนาง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
