จากวานนั้น ถึงวันนี้ หลายปีผ่าน ประสพการณ์ ชีวิต มีผิดหวัง เคยได้ร่วม รวมใจ ให้พลัง ก็เมื่อครั้ง รู้รับ กับเรื่องราว พรหมลิขิต ขีดมา ให้อาภัพ ชินชากับ ความปวดเจ็บ สุดเหน็บหนาว อยากจะหยุด เพราะท้อ ก็หลายคราว เราก็ร้าว หม่นไหม้ ไปกับเธอ กำลังใจ ให้กัน ฉันมวลมิตร ยิ่งสนิท ตราตรึง ซึ้งเสมอ มีหลายหลาก ภาระ ที่จะเจอ น้ำตาเอ่อ ทุกครั้ง ที่ฟังความ แม้กายห่าง ต่างใจ ที่ใกล้นัก คอยเป็นหลัก ป้องภัย เฝ้าไต่ถาม ให้เดินถูก แนวที่ ทางดีงาม ตั้งอยู่บน นิยาม นามว่าคน เป็นทั้งเพื่อน ทั้งพี่ ทั้งที่รัก พึ่งพำนัก ทางใจ พอได้ผล รักษาได้ เพียงแต่ แค่กมล ฟ้าเบื้องบน ตั้งกฏ กำหนดมา จากวันนั้น วันนี้ ไม่มีแล้ว สำเนียงแว่ว ถ้อยความ คอยถามหา แค่คิดถึง น้ำคำ จำนรรจา กับน้ำตา รินไหน อยู่ในทรวง
คนกรุงศรี 18 มี.ค. 2553 23:22 น. - ID 133776 
1079
0
0
19 มีนาคม 2553 18:32 น. - comment id 1112441
ขอให้เป็นความทรงจำดี ๆ ที่จะเป็นพลังขับเคลื่อนชีวิตของเราให้เดินหน้าต่อไปครับ
21 มีนาคม 2553 07:33 น. - comment id 1112908
งดงามครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
