......ตื่นขึ้นมา ก็คิดถึง รำพึงพร่ำ รำพันคำ ฉ่ำทรวง ห่วงถวิล เป็นเช่นนี้ นานมา จนชาชิน เมื่อยุพิน ลาไกล ใจระทม ปลอบหัวใจ ตัวเอง ด้วยเพลงเศร้า ให้ยิ่งเหงา อุรา จนสาสม อยู่โดดเดี่ยว เดียวดาย ผ่านสายลม ก่อนฝนพรม ซมซาน ปานชีพวาย ตื่นขึ้นมา อย่างท้อแท้ แลดูโลก ดูหมองโศก เหมือนดั่ง จะพังสลาย ก็ไม่อยาก คิดอะไร ให้มากมาย มันจึงได้ แต่คิดถึง อยู่หนึ่งคน คนที่ทำ ให้ฉันเป็น อยู่เช่นนี้ คนเคยดี กลายกลับ เป็นสับสน อัดอั้นจิต คิดกลอน อย่างร้อนรน เสมือนดั่ง คำบ่น คนเดียวกัน
คนเดียวกัน 11 มิ.ย. 2553 08:15 น. - ID 135277 
959
3
0
11 มิถุนายน 2553 10:51 น. - comment id 1135499
แวะมาทักทายตอนสายๆ ที่ฝนยังไม่ตกค่ะ
11 มิถุนายน 2553 12:29 น. - comment id 1135517
มาแบบว่าอะไรเหรอคะ...
11 มิถุนายน 2553 15:03 น. - comment id 1135554
แบบว่าไงอ่ะ
12 มิถุนายน 2553 07:14 น. - comment id 1135647
คิดอะไร มากมาย เป็นยายแก่ เราก็แน่ คารม ออกคมขำ ใครจะอยู่ ด้วยหรือไม่ อย่าไปจำ พอค่ำค่ำ นั่งเขียนกลอน ผ่อนอารมณ์ เขาอยากไป ปล่อยเขา เรายังอยู่ ทนอดสู้ หาใหม่ ให้เหมาะสม หาคนที่ เจ้าคารี้ สีคารม นั่งตาก-ลม ห่มกลอน พักผ่อนใจ นะคะ.....แซม
12 มิถุนายน 2553 10:42 น. - comment id 1135676
พรุ่งนี้ดวงอาทิตย์ก็ขึ้นทางเก่า แหละชีวิตเหงา ๆ ก็ยังคงมีลมหายใจ เมื่อไม่เค้าแล้ว แต่ยังต้องเริ่มต้นวันใหม่ ให้แสงแดดส่องหัวใจ...ให้เธอได้ตากน้ำตา มาเอาใจช่วยนะครับ
20 มิถุนายน 2553 08:30 น. - comment id 1138450
แวะมาตอนไหนก็ได้ครับคุณวงค์ตาวัน แบบว่าคิดชื่อไม่ออกครับคุณwhite roses คุณเฌอมาลย์ จริงหรือครับคุณแซม ดีใจที่คุณสุริยันต์มาแนะนำครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
