ถึงเธอคนไกลที่ปลายดาว........(2)

ท้องฟ้า

ดึกดื่น.........คืนดาว
ใครบางคนนั่งหนาวอยู่ริมหน้าต่าง
มองออกไปเห็นประกายดาวเริ่มจาง
นี่คงใกล้จะฟ้าสางสู่อีกวัน
ค่ำคืน..........หนาวเหน็บ
ฉันแกล้งเก็บหยดน้ำตาใส่ฟ้าผืนนั้น
ระบายจากใจ ผ่านสายตา ไปสู่ฟ้าที่เงียบงัน
เผื่อระยะทางจะดูสั้น เมื่อมองผ่านม่านน้ำตา
แต่ไม่ได้ใกล้ลงเลย
ระยะทางที่ความชาเฉยพาเธอไกลไปอีกฟ้า
คืนที่เธอหลับไหล ฉันจึงไม่อาจหลับตา
คิดถึงคนไกล-วุ่นว้า จนไม่อาจข่มตาได้ลง				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน