เมื่ออ่านกลอน ร้อนหนาว สาวหวั่นไหว คนเมืองไกล ใครหนอ มาพ้อพร่ำ เรียบเรียงบท พจมาน หวานน้ำคำ ใจยังก้ำ กึ่งเหลือ เชื่อวจี มีไหมแฟน คำถาม ย้ำรอยแผล แก้วเหลือแต่ ความหลัง ครั้งสุขี เพราะคำคม หลายหลาก มากวลี เกินกว่าที่ หยั่งได้ เช่นใจคน ก็ผ่านร้อน หนาวฝน จนอ่อนล้า ดวงวิญญา ชาชิน สิ้นเหตุผล แต่ฤทัย ยึดมั่น หมั่นอดทน จึงผ่านพ้น ลิขิต เขาขีดวาง ห่างจากคน ทนเอา เหงาเป็นเพื่อน กับคอยเตือน ใจอยู่ มิรู้สร่าง รอความหลัง ฝังใจ ให้เลือนลาง แม้อ้างว้าง เดียวดาย ใจซื่อตรง ฝากหัวใจ ว่ายฟ้า มาถามขวัญ ความสัมพันธ์ เช่นไร ใคร่ประสงค์ ถามกลับไป ใจนั้น ฤๅมั่นคง ไม่อยากหลง คารม จนงมงาย มอบสัมพันธ์ วรรณศิลป์ ยินดีนัก อนุรักษ์ วรรณกรรม ล้ำความหมาย โลกส่วนตัว กลัวจัง ยังไม่คลาย เกรงจะคล้าย วันวาน ที่ผ่านมา
คนกรุงศรี 26 ก.ค. 2554 22:47 น. - ID 141189 
1725
0
0
19 พฤศจิกายน 2554 20:48 น. - comment id 1215479
ยามเหงา ยามเศร้าหมอง เก็บประคอง แนบกมล เคียงอยู่ คู่สกนธ์ ดลฤทัย ได้บรรเทา รักล้น ดวงใจแล้ว รักดอกแก้ว มากกว่าเก่า ปลูกไว้ ในใจเรา เท่าที่แรง ยังแกร่งพอฯ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
