ข้างขึ้น ข้างแรม

สุนทรวิทย์

ฟ้างาม  ยามเดือนหงาย			
   โสมเฉิดฉาย  คล้ายดวงแก้ว
			หมื่นดาว  ตื่นวาวแวว			
  	ลอยเพริศแพร้ว  แอ่วนภา
		
        		สุขใจ  ใต้แสงจันทร์			
    กอดจอมขวัญ  หมายมั่นว่า
			 รักนี้  ชั่วชีวา					
    ไม่สร่างซา  สักราตรี
				
          ข้างแรม  เดือนแรมร้าง			
    ดาราต่าง  หมางเมินหนี
			 ว้าเหว่  แม้เมฆี					
    ค่ำคืนนี้  มีแต่ลม
				
           ยอดสร้อย  พลอยหายหน้า		
    ลืมสัญญา  คราสุขสม
			 เปลี่ยนชู้  คู่บรรทม				
    หลงรื่นรมย์  ตะบมไป
				
           ขึ้งเคียด  เกลียดข้างแรม		
   ฟ้ามอมแมม  มิแจ่มใส
			ยิ่งมอง  ยิ่งหมองใจ				
   เมื่อข้างกาย  ไร้ผู้คลอ
			
          รำพึง  ถึงทรามวัย			
   ยังจำได้  อยู่ไหมหนอ
			ความหลัง  ครั้งชอบพอ			
   เคยขับซอ  หยอกล้อกัน
			
          	ยามนี้  ณ.ที่เก่า				
   มีแต่เรา  เฝ้าเพ้อฝัน
			อาลัย  สายสัมพันธ์				
   ทนโศกศัลย์  กลั้นน้ำตา				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน