ความหลังที่แม่ปิง
สุนทรวิทย์
ลำน้ำปิง อิงกาย คล้ายหญิงหลับ
คลื่นขยับ แผ่วพลิ้ว ริ้วฟูฟ่อง
ผิวนที ยามเย็น เป็นสีทอง
ฉันเหม่อมอง เรือน้อย ลอยเคลื่อนคลา
สนธยา เยือนหล้า เพ-ลาพลบ
ตะวันหลบ ค่อยคืบ แอบหลืบผา
ฟากฟ้าสวย อร่าม งามจับตา
พสุนธรา ชโลทร ดุจซ่อนมนต์
ปิงก่อเกิด จากแหล่ง แห่งหนไหน
เธอชอนไช คดเคี้ยว เลี้ยวสับสน
ชุบเลี้ยงคน สองฝั่ง ยังเวียนวน
เป็นสายชล ตำนาน บุราณกาล
ถิ่นกำเนิด ก่อเกื้อ เอื้อชีวิต
ธารนิมิต ยิ่งใหญ่ แผ่ไพศาล
ที่ซึ่งฉัน เจ็บช้ำ จำนมนาน
อดีตกาล ฝังเตือน เคยเปื้อนคาว
มาแม่ปิง ครั้งนี้ ไม่มีเขา
มิเหมือนเก่า ปีก่อน ตอนหน้าหนาว
หวนครุ่นคิด ทีไร ใจปวดร้าว
ฉันสิ้นสาว คราวนั้น วันเที่ยวปิง
หน้าส่วนตัว
สุนทรวิทย์ 16 ก.ย. 2554 12:43 น. - ID 141792 
1302
0
0
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
