หน้าส่วนตัว
เดือนเพ็ญ เด่นสกาว พราวเจิดจ้า
ผ่องโสภา ชดช้อย ยามคล้อยเคลื่อน
ยั่วยวน ชวนกระต่าย มาหมายเดือน
แล้วกลับเลือน ลับไป ในเมฆี
เดือนอยู่สูง เฉียดฟ้า กว่ามุ่งหวัง
กระต่ายยัง งมงาย มิหน่ายหนี
สู้แหงนมอง เวหา ทุกราตรี
ช่างภักดี มีฝัน อันเจาะจง
นึกสมเพช กระต่าย คล้ายสิ้นคิด
ชั่วชีวิต มัวเมา เขลาลุ่มหลง
แต่เจ้าก็ แสนมานะ ทระนง
จิตมั่นคง แน่วแน่ แม้ถูกเมิน
ทบทวนดู ตัวเรา ยิ่งเขลากว่า
เฝ้าบูชา โฉมตรู ผู้ห่างเหิน
ทั้งที่จริง จุดหมาย ไกลเหลือเกิน
แถมเผชิญ ขวากหนาม อีกครามครัน
สำหรับคน ตกหลุมรัก มักไม่รู้
ยอมปิดหู ปิดตา เยี่ยงอาถรรพ์
ถึงหนทาง รอบทิศ ถูกปิดตัน
คงดึงดัน ฟันฝ่า บ้าคลั่งไป
สุนทรวิทย์ 25 ก.ย. 2554 14:23 น. - ID 141925 
1041
0
0
26 กันยายน 2554 01:40 น. - comment id 1209341
กระต่ายหมายมองจ้องจันทรา จันทร์เจ้าจับมองแต่ฟ้าน่าสงสาร จันทร์เจ้าดวงเดียวหนอ ทรมาณ กระต่ายเบื่อจันทร์ผ่านก็ลืมจันทร์ มีกระต่ายมากมายให้มองเมียง จันทร์กลับไร้คู่เคียงมาเคียงมั่น จะหมายคบดวงดาวไม่เข้ากัน บนสวรรค์ช่างเหว่ว้าน่าเศร้าใจ
26 กันยายน 2554 05:43 น. - comment id 1209347
น่าสงสารกระต่ายตัวนี้จัง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
