ขอโทษ...ที่คิดถึง

คนบางบอน

ฝากฟ้ามาถามข่าวดาวอักษร
ยังอาทรห่วงใยกันไหมนี่
หลังจากต้องห่างกันนานนับปี
สิ้นไมตรีหมดเยื้อใยไปหรือยัง 
คนอยู่ไกลเจ้าพระยายังว้าเหว่
ดอกรักเล่ห์โรยรินสิ้นมนต์ขลัง
หยาดน้ำตาไหลรินสิ้นพลัง
จมอยู่กับความหลังยังไม่ฟื้น
ความทุกข์ท้อถาโถมโรมรันสู่
ทุกอณูหัวใจไม่อาจฝืน
ชีวิตต้องเซซังล้มทั้งยืน
ทนกล้ำกลืนรับกรรมอย่างจำใจ
เคยวาดหวังตระกายฟ้าท้าดาวฝัน
หมดสิ้นวันลำพองชีพหมองไหม้
ไม่มีแม้คนหวงคอยห่วงใย
เหลืออาลัยซากอดีตที่กรีดทรวง
เหนื่อยเหลือเกินหัวใจคนไร้หวัง
หมดกำลังดิ้นรนไร้คนห่วง
โชคชะตาพาร้ายพ่ายรักลวง
น้ำตาล่วงย้อยหยดรันทดใจ
อยากบอกดาวเจ้าพระยาอีกคราหนึ่ง 
จากคนซึ่งเคยสนิทเคยชิดใกล้
ขอโทษนะที่คิดถึง ตรึงหทัย
นานเพียงไหนสำหรับเพื่อน  ยังเหมือนเดิม ฯ				
comments powered by Disqus
  • ดวงจันทร์

    8 ตุลาคม 2554 09:08 น. - comment id 1210758

    กลอนไพเราะนะครับ....
    ..........................
    ฝากฟ้ามาถามข่าวดาวอักษร
    คนบางบอนช่างเขียนกลอนได้อ่อนหวาน
    คนบางใครเลยไหวห้วงในดวงมาน
    ช่างจับจิตท่านคิดกานท์ขานบรรเลง
    ......................................
    สวัสดีครับ...มาทักทายตอนสายๆ
  • คนบางบอน

    8 ตุลาคม 2554 17:20 น. - comment id 1210794

    ขอบคุณครับที่เข้ามาทักทายสมาชิกใหม่ยินดีที่มีเพื่อนร่วมทางฝัน
  • din

    10 ตุลาคม 2554 10:40 น. - comment id 1210874

    16.gif..............
    
    ถึงเป็นลูกชาวนาค่าไม่ต่ำ
    หากเขาย่ำไร้ค่าสิ้นราศรี
    ถึงห่างไกลด้วยกาลนานเป็นปี
    ดอกไมตรี...ยังเบ่งบาน... ณ ลานใจ
    
    ขออย่ามีรักเล่ห์...เที่ยวเร่รัก
    แล้วจมปลักกับวันอันหมองไหม้
    น้ำตาดาวปรี่ล้นท้นทรวงใน
    นานเพียงไหน...คำว่าเพื่อน...ก็เลือนลาง
    
    ................16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน