แผ่วแผ่วโหยโรยระทมลมหายใจ สะอื้นไห้ก่อนวายวางอย่างค่อย-ค่อย สิ้นสุดแล้ว สิ้นสุดล้ากว่ารอคอย คงลบรอยครั้งร้าวราญ แห่งวารวัน ไร้อาลัย ใจแหว่งวิ่นสิ้นสภาพ เต็มด้วยคราบน้ำตาไหลคราวไหวหวั่น เกรอะตะกอนน้ำตากรัง ฝังตะกรัน หัวใจนั้น ไม่คล้ายเป็นเช่นหัวใจ เป็นก้อนเนื้อซีดจางๆอย่างหมางหมอง เป็นแค่ของเขาทิ้งขว้างอย่างหม่นไหม้ เป็นหลักฐานประจานจำประจำไป เป็นใคร ..ใครก็คล้ายตายทั้งเป็น ก่อนภาพสุดท้ายสายตา จะลาลับ ก่อนปิดดับขอเพียงแค่ได้แลเห็น แววตาสงสาร หวานและเย็น ให้เป็นเช่น ..แสงสุดท้ายก่อนวายวาง
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน 1 พ.ย. 2554 13:25 น. - ID 142367 
1473
0
0
6 พฤศจิกายน 2554 22:13 น. - comment id 1214068
ไอสครีมหวานเย็นเฟ้นมาส่ง เจตน์จำนงค์ให้เห็นเช่นประสงค์ สิ่งสุดท้ายที่ขอพอส่งตรง และเธอคงเห็นแสงแห่งสุดท้าย.. ยิ้มหน่อยนะอย่าซีเรียส... เห็นเหงาๆเลยเข้ามาล้อเล่น
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
