ยังคะนึง

คนกรุงศรี

ขลุ่ยบรรเลง เพลงเศร้า สุดเหงานัก
ยินกลอนรัก เร้ากมล จนไห้หวน
เมื่อยามฟัง ครั้งใด ใจรัญจวน
คิดถึงนวล น้องพี่ ที่จากลา
เคยนั่งเรียง เคียงกัน ชมจันทร์ส่อง
สาดทั่วท้อง นที ที่เจิดจ้า
ลมเหนือหนาว แนบชิด ติดกายา
ยังหยิบผ้า คลุมไหล่ ให้กับนาง
ครั้นจันทร์ลับ กลับเรือน เฝ้าเตือนย้ำ
ทั้งข้าวน้ำ หยูกยา อย่าละห่าง
ความอาทร ห่วงใย ไม่เจือจาง
สองเราต่าง ชื่นสุข อยู่ทุกวัน
คืนนี้หนาว ร้าวใจ ให้สับสน
มองจันทร์หม่น หมองไหม้ จนใจพรั่น
หรือว่าเดือน เหมือนข้า อยากจาบัลย์
เจ้าแบ่งปัน ทุกข์ข้า หรือว่าไร
เมื่อเดือนดับ ลับไป ใจหม่นหมอง
ยังเหม่อมอง นภา ดาราใส
น้ำตาเคย รินหยด รดภายใน
ตอนนี้ไหล เปียกสอง ของแก้มชาย
นานเท่าไร ไม่เปลี่ยน หมุนเวียนผัน
สัญญามั่น มีอยู่ มิรู้หาย
ยังคะนึง ถึงอยู่ มิรู้วาย
คงจะคลาย เมื่อวัน ฉันหลับตา				
comments powered by Disqus
  • เด็กน้อย

    6 พฤศจิกายน 2554 13:04 น. - comment id 633749

    อยู่ใกล้คุณสนุทรวิทย์อกหักตลอดนะคะ555555
  • สุนทรวิทย์

    6 พฤศจิกายน 2554 07:33 น. - comment id 1214008

    ชมรมคนอกหักยินดีต้อนรับครับไม่เสียค่าสมัครมาสมัครด่วนนะครับ20.gif20.gif20.gif41.gif41.gif41.gif
  • คนกรุงศรี ฯ

    7 พฤศจิกายน 2554 08:35 น. - comment id 1214078

    10.gif  สงสัยเป็นโรคติดต่อ19.gif20.gif15.gif
  • สุนทรวิทย์

    7 พฤศจิกายน 2554 15:57 น. - comment id 1214164

    ไม่มียารักษาด้วยครับ19.gif20.gif19.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน