เคยป้องปราม ห้ามใจ ไม่ให้รัก เกรงเจ็บหนัก หักใจ ก็ไม่หมาย ใจมันดื้อ ถือว่า สิ่งท้าทาย แล้วสุดท้าย ทุกข์ตรม ก็ถมทรวง สมน้ำหน้า นะใจ ไม่เคยเข็ด ปองจะเด็ด ดวงดาว ที่พราวสรวง บ่อยนักที่ กมล พบคนลวง น้ำตาร่วง หลายครั้ง ยังไม่จำ ใจเอ๋ย เคยพบไหม คนใจซื่อ เจ้าเคยหรือ ฟังวาจา ข้าพูดพร่ำ เพราะไม่เจียม จึงต้อง หมองระกำ จะว่าซ้ำ ไปไย ก็ใจเรา รักแล้วร้าง ห่างไป ใจปวดเจ็บ ทนกักเก็บ เท่าไร ใจยังเหงา ปล่อยน้ำตา บ่าไหล ได้บรรเทา พบหน้าเข้า คราใด ใจงอแง เจ็บไม่จำ เจอใหม่ ใจก็หลง คราวนี้คง สมหวัง จริงจังแน่ เฝ้าห่วงหวง พธู คอยดูแล มั่นคงแท้ มุ่งหวัง อย่างตั้งใจ แล้วเจ็บก็ มาเยือน เหมือนครั้งก่อน มานร้าวรอน ทุกข์ท้น สุดทนไหว คงจะต้อง เลิกร้าง หรืออย่างไร ดวงฤทัย ยับเยิน เกินเยียวยา คนกรุงศรึ ฯ
คนกรุงศรี 5 พ.ย. 2554 23:33 น. - ID 142434 
941
1
0
6 พฤศจิกายน 2554 11:44 น. - comment id 627466
ไพเราะมาก
7 พฤศจิกายน 2554 15:02 น. - comment id 1214141
อกหักครั้งที่เท่าไหร่ครับ เริ่มชินหรือยังครับ
7 พฤศจิกายน 2554 20:18 น. - comment id 1214196
อะไรที่ว่าแน่ มันก็ไม่แน่ครับ ถ้าอกหักบ่อยๆ แนะนำให้ไปบวชครับ..อิอิ ล้อเล่นครับ เพราะๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
