ในทุ่งกว้างคว้างไกลไร้ขอบเขต มีอาเพทมากมายหลายสถาน มีสุขทุกข์ โศกเศร้า แลร้าวราน มีล้มลุกคลุกคลานมีซานซม ท่ามแดดจ้าฟ้าใสแต่ใจหม่น คิดถึงคนเคยชิดจิตขื่นขม มันเวิ้งว้างคว้างเปล่าร้าวระบม อยู่อย่างคนทนทุกข์สุขเร้นไกล แต่กับความลึกซึ้งครั้งหนึ่งนั้น ยังประหวั่นพรั่นจิตคิดไฉน ความหวานปานน้ำผึ้งยังตรึงใจ คล้ายมันไหลรินหลั่งทั่วทั้งฟ้า ตราบจนวันจันทราเลือนลาลับ ดาวจะดับลับดวงสิ้นห่วงหา นิยายแห่งทุ่งกว้างก็ร้างรา เหมือนศรัทธาจากใจใครบางคน
din 9 ธ.ค. 2554 18:45 น. - ID 142884 
2284
5
0
9 ธันวาคม 2554 22:17 น. - comment id 1217600
คงจะมีอาเพทเป็นเหตุผล สำรวจตนสิ่งใดไม่เพอรเฟค มีปัญหาทางกายเรื่องใหญ่เล็ก เรื่องกลิ่นไม่ตรงเสป็คจึงร้าง ลา อิอิ ปัญหาร้อยแปดแก้ได้อ๊ะเป่า
9 ธันวาคม 2554 23:07 น. - comment id 1217602
ดีจร้า คุงพี่ดิน... เม้นท์ไปแว้ว....กดปุ๊บหายหมดเรยยเรยต้องเขียนใหม่...ดันจำไม่ได้อีก กำ...
แจมๆ...ด้วยจร้า... อ่านนิยายขายคำนำจิตเคล้า ให้รุ่มเร้าเรื่อรนคนอ่านเห็น มากอปรสุขทุกข์ฝันตะวันเพ็ญ ก็เพียงเป็นแค่พจน์และบทความ หากนิยายร่ายมาจากฟ้ากว้าง บนเส้นทางขมขื่นหมื่นคำถาม ฤาโรยกลีบกุหลาบภาพสวยงาม ก็น่าตาม ค้นหาศรัทธานำ นิยายพจน์บทกล่าวที่เล่าเขียน แปรปรับเปลี่ยนเวียนค่าพาสิ่งสำ- คัญเคลื่อนคล้อยร้อยสุขทุกข์ทรงจำ ต่างคือกรรม นำถางเส้นทางชม บนฐานกรรมนำกฎเป็นบทแต่ง ครรลองแห่งชีวิตลิขิตสม ทั้งโศกสุขทุกข์เศร้าเคล้าระทม ก็ล้วนพรหม ลิขิตขีดเขียนมา นิยายแห่งทุ่งกว้าง...ก็สร้างจากพื้นแห่งชีวิต ไม่มีบทกลอนของพี่ ก็คงไม่มีบทกลอนบทนี้ ของน้องชาย เยี่ยมวรกู๊ด เรยยย จร้า พี่ดิน อิอิ
10 ธันวาคม 2554 11:13 น. - comment id 1217611
เป็นนิยายโรแมติคเรื่องหนึ่ง...
10 ธันวาคม 2554 16:58 น. - comment id 1217632
มารับลมเย็นๆ แห่งทุ่งกว้าง สดชื่นมากมาย สุขอย่าได้สร่าง
10 ธันวาคม 2554 17:28 น. - comment id 1217633
๐ ในธารทุ่งย่อมทอแสงยอทาบ- ทาทั่วพื้นผืนราบเรืองไสว เหมือนมนต์โลมระบัดข้าวผลัดใบ เหลืองละอออำไพยองใยพ่ง ฯ.. เป็นบทกลอนสะท้อนความู้สึกได้งดงามครับ
10 ธันวาคม 2554 20:24 น. - comment id 1217637
ที่จริงแวะมาอ่านตั้งแต่คืนก่อนแล้ว เป็นงานที่สะเทือนความรู้สึกเสียด้วยสิ อ่านแล้วนึกไปถึงงานเขียนเล่มหนึ่ง ของคุณวิไลรัตน์ เอมเอี่ยม ชื่อตอน "Lost and Found" เขาเขียนถึงว่าในชีวิตคนเรา มีของมากมายหลายอย่าง มีคนมากมายหลายคน.. ที่เราทำหล่นหาย หาเจอบ้างไม่เจอบ้าง ตลอดเส้นทางชีวิตเราพบผู้คนมากมาย แต่ไม่ใช่ทุกคนที่อยู่กับเรา... บางคนตั้งใจเดินหายไปจากชีวิตเรา บางคน เราเองเป็นฝ่ายตั้งใจเดินออกจากชีวิตเขา วันนึง.. ที่เรารู้สึกคิดถึง รู้สึกเห็นค่าขึ้นมา คิดอยากตามหาก็หาไม่เจอเสียแล้ว... ไม่รู้หรอกว่าเกี่ยวกับงานคุณหรือเปล่า แค่อ่านแล้วนึกถึง และรู้สึกเหมือนที่เคยรู้สึกว่า.. ทุกอย่างก็แค่เพียงผ่านมา แล้วผ่านไป... ยาวไปนิดคงไม่ว่ากันนะ
10 ธันวาคม 2554 22:36 น. - comment id 1217643
สวัสดีคุณดินครับ แวะเข้ามาชมงานไพเราะ มีความสุขมากๆ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
12 ธันวาคม 2554 01:58 น. - comment id 1217684
นิยายแห่งทุ่งกว้างนิยายนั้นก็แต่งจากเรื่องจริงอิงจินตนาการตามสัดส่วนที่ทำให้ผู้อ่านสะเทือนใจได้ เหมือนนิยายแห่งทุ่งกว้างนะครับ
12 ธันวาคม 2554 10:33 น. - comment id 1217693
ในทุ่งกว้างห่างไกลไร้ขอบเขต เกิดอาเพทด้วยมือมารผลาญอาสัญ โปรดจงร่วมรวมศรัทธามุ่งฝ่าฟัน พวกอธรรม์คงพ่ายร้ายเป็นดี...
12 ธันวาคม 2554 15:01 น. - comment id 1217712
สวัสดีค่ะ พี่ดิน... บางเรื่องราว คนบางคน ผ่านมาเพื่อเรียนรู้แล้วจากไป... ไม่รู้ต้องอาวรณ์ใดใดอีก เมื่ออาวรณ์กลับทุรนทุราย... รักษาสุขภาพนะคะ อากาศเย็นมากแล้ว
13 ธันวาคม 2554 13:06 น. - comment id 1217760
........ หวัดดีจ้าคุณฤกษ์
ได้ฟังถ้อยที่บอกหลอกให้คิด หากมีฤทธิ์เสกสมอารมณ์หมาย ทั้งเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ปัญหากาย แค่นิยายบอกเล่าเท่านั้นเอง ...................
13 ธันวาคม 2554 15:03 น. - comment id 1217779
เหมือนศรัทธาจากใจใครบางคน ได้ล่วงหล่นกลับกลายไม่คล้ายเก่า ลืมเรื่องราวดีดีที่เป็นเรา เหลือเพียงเธอกับเขาเข้ามาแทนภาพสวย แต่กลอนเศร้าจัง แต่ไม่เป็นไรใช่เปล่า เป็นห่วงนะจ๊ะ
13 ธันวาคม 2554 17:17 น. - comment id 1217810
............ ถูกแจ้วจ้ะคุณกีร์ นิยายแห่งทุ่งกว้าง เป็นพื้นฐานของชีวิตคนเรานั่นเอง อยากลืมกลับจำ อยากจำกลับลืม
เป็นนิยายเรื่องเก่าที่เล่าขาน บนพื้นฐานความจริงสิ่งที่เห็น ทั้งสุข,ทุกข์...โศกเศร้า...เคล้าลำเค็ญ ทั้งเยือกเย็น...ทั้งร้อนรุ่ม...เหมือนสุมไฟ บนเส้นทางชีวิตมีผิดพลาด บางครั้งอาจหนาวสั่นถึงหวั่นไหว ทั้งรับ-ส่ง แปรเปลี่ยน หมุนเวียนไป ตามกงกรรมของใครก็ของมัน ทุ่งกว้างจึงคว้างไกลไร้ขอบเขต มีสาเหตุร้าวรวดถึงปวดขวัญ จึงผู้คนเดินหน้าเพื่อฝ่าฟัน จวบชีวันสุดสิ้นเลิกดิ้นรน ...................
13 ธันวาคม 2554 17:29 น. - comment id 1217812
คุณคอนพูทน ตอนนี้ทุ่งกว้างเย็นจนสะท้านแล้วจ้า ลมหนาวเริ่มโชยมาแล้ว ................
14 ธันวาคม 2554 09:01 น. - comment id 1217858
เจียนจะดับชีพลงที่ตรงหน้า เมื่อทุ่งนาเจิ่งนองจนหมองศรี มีแต่น้ำท่วมท้นธรณี ไม่เห็นมีทุ่งทองอันรองเรือง ................
14 ธันวาคม 2554 09:27 น. - comment id 1217859
.......... หวัดดีจ้ะคุณผู้หญิงช่างฝัน จริงๆแล้วกลอนบทนี้เขียนขึ้นจากการที่ได้อ่านงานของคุณวาณิช จรุงกิจอนันต์ รู้สึกว่าคุณวาณิชเขียนกลอนบทนี้ประกอบภาพแฟชั่นในหนังสือลลนา...นานมากกกแล้วจ้า แต่ตอนขนของขึ้นชั้นสองเพื่อหนีน้ำท่วมก็เลยไปเจอเข้า สำหรับงานเขียนของคุณวิไลรัตน์ เอมเอี่ยม ในชื่อตอน "Lost and Found" ซึ่งเป็นตอนหนึ่งของหนังสือ If you care enough นั้น เคยอ่านจ้ะ คุณวิไลรัตน์เขียนเอาไว้ดีมาก เธอบอกว่า ของบางอย่างที่เราทำหาย บางสิ่งหาพบ บางสิ่งต้องแทงสาปสูญ เฉกเช่นชีวิต.... หลายคนที่เราได้พบบนเส้นทาง แต่ไม่ใช่ทุกคนหรอกที่จะอยู่กับเราตลอดเส้นทางอันยาวไกลนั้น บางคนห่างหายไปจากชีวิตตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ชีวิตผู้คนจึงวนเวียนอยู่ที่หาแล้วหาย กับหายแล้วหา (อ่านแล้ววังเวงดี) ดีใจจ้ะที่พบคนอ่านหนังสือ "คอ" เดียวกัน ขอบคุณมากจ้ะ ....................
14 ธันวาคม 2554 14:58 น. - comment id 1217882
.............. คุณสุญญะกาศ หายไปนานเลย...สบายดีเน้อ ...............
14 ธันวาคม 2554 15:00 น. - comment id 1217883
.......... หวัดดีจ้ะคุณสีเมจิก นิยายแห่งทุ่งกว้าง ตั้งอยู่บนพื้นฐานของชีวิตคนน่ะจ้ะ ...................
14 ธันวาคม 2554 15:54 น. - comment id 1217885
........... ครูกระดาษทราย กลับมาพร้อมกับบทกลอนไพเราะตามเคย
14 ธันวาคม 2554 15:58 น. - comment id 1217886
............ น้องมะกรูด คนบางคนผ่านมาเพื่อผ่านไป โดยไม่เคยอาวรณ์ถึงกันเลย ขณะที่อีกบางคนผ่านมาเพื่อผ่านไป แม้ไม่เคยได้เจอะเจอกันอีก แต่กลับคาค้างอยู่ในใจนานเท่านาน...เคยเป็นไหมจ๊ะ ................
14 ธันวาคม 2554 16:30 น. - comment id 1217891
.............. หวัดดีอีกครั้งจ้ะคุณผู้หญิงช่างฝัน
16 ธันวาคม 2554 20:06 น. - comment id 1218143
อยากให้พูดเลยนะดิน...สกปรกมาก.ความเสียหายมากมาย
มาช่วยทาสี...รั้วบ้านให้หน่อยได้ไหมจ๊ะ?
17 ธันวาคม 2554 10:06 น. - comment id 1218171
คุณดิน ความศรัทธาไม่เคยเลือนไปไหนหรอกค่ะ มันจะอยู่ในใจของเราเสมอ เพียงแต่ไม่ปรากฎออกมาเท่านี้นมันอยู่ในความคิดคำนึงค่ะ คงมั่นตลอดไป หากเรายังมี ศรัทธาต่อสิ่งนี่นอย่างไม่เปลี่ยนแปลงขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ
19 ธันวาคม 2554 12:53 น. - comment id 1218303
19 ธันวาคม 2554 13:01 น. - comment id 1218304
19 ธันวาคม 2554 13:53 น. - comment id 1218306
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
