ทำนองซึง ซึ้งซ่าน ผ่านแนวเขา หวานปนเศร้า เคล้าริน พินทุสร เสียงบรรเลง สะท้าน พนานดร กล่อมอัมพร ดาวดื่น ให้รื่นรมย์ กอไผ่ตง หวิวขับ รับจังหวะ เปล่งคีตะ พนอม รอมผสม หริ่งเรไร จิ้งหรีด กรีดระงม สุขหรือตรม ประทับ อยู่กับใจ ส่งเสียงซึง ไปให้ ใครคนหนึ่ง ชายผู้ซึ่ง รวนเร จิตเฉไฉ ทิ้งลูกเต้า ภรรยา ลาจากไป ลืมบ้านไร่ ไพรพง มัวหลงกรุง วอนพระพาย ส่งข่าว คราวเขาหน่อย ฉันเศร้าสร้อย หดหู่ อยู่บ้านทุ่ง คอยเขากลับ เคหา มาผดุง ดึกก็มุ่ง รุ่งก็หวัง ตั้งตารอ สุนทรวิทย์
สุนทรวิทย์ 22 ม.ค. 2555 13:36 น. - ID 143422 
969
3
0
22 มกราคม 2555 18:22 น. - comment id 1221562
ยังคงตั้งตาคอยละห้อยหา อยากหวนมาคืนกลับเพื่อรับขวัญ แต่รู้ไหมใจข้าสุดจาบัลย์ จะหันหลัง...เดินหน้า...ก็ล้าเกิน ใช่ว่าจะรวนเรหรือเฉไฉ ทิ้งบ้านนาไปไกลใช่ห่างเหิน ทุกฝีเท้าก้าวย่างบนทางเดิน ระหกระเหินบุกบั่นฟันฝ่าไป รออีกนิดแก้วตา...ใช่ลาจาก จะเก็บเงินไปฝากรู้บ้างไหม ดูแลลูกให้ดีนะทรามวัย สัญญาใจ...ไม่ไปลับ...จะกลับคืน ...............
22 มกราคม 2555 20:01 น. - comment id 1221564
ผลัดวัน ประกันพรุ่ง จนรุ่งริ่ง ไร้ความจริง สักครั้ง ยังระรื่น ปั้นคำลวง ซ้ำซ้ำ สุดกล้ำกลืน เดี๋ยวมะรืน แล้วมะเรื่อง เปลืองน้ำลาย ไม่อยากกลับ กลิ้งกลอก หลอกให้เก้อ กล่าวเพ้อเจ้อ เปรอะเปื้อน เหมือนจับฉ่าย พกแต่ความ รวนเร เพทุบาย น้ำใจชาย ไกลห่าง ก็สร่างซา%
22 มกราคม 2555 22:22 น. - comment id 1221592
รู้แล้ววว ทำไมเขาไม่อยากกลับ
23 มกราคม 2555 12:30 น. - comment id 1221628
ฝากเสียงซึงถึงเธอเพ้อคราญหา ลมช่วยพาพัดใจคนไกลนั่น กระซิบสั่งยังคอยร้อยผูกพัน ห่างไกลกันฉันเหงา...เศร้าเพราะคอย ทั้งเป็ดไก่เฝ้ารอจนคอตก ฝูงจิ้งจกชะเง้อหา...ตาละห้อย ลูกทั้งเจ็ดหลายครั้งนั่งตาลอย จึงฝากถ้อยผ่านซึง...คิดถึงเธอ.....
23 มกราคม 2555 13:05 น. - comment id 1221631
อีกแมลงสาบ ปลวกมด ล้วนหดหู่ รอพี่อยู่ โศกา ตาบวมเจ่อ รวมตัวกัน บริกรรม หน้าอำเภอ ประท้วงเธอ วุ่นวาย มาหลายวัน หากพี่ยัง ใจดำ ทำสดิ้ง น้องจะชิง มีใหม่ ไม่โศกศัลย์ พบชายใด ถูกใจ คว้าไว้พลัน เลิกอดกลั้น ฟันดะ ให้สะใจ
23 มกราคม 2555 13:50 น. - comment id 1221635
23 มกราคม 2555 23:33 น. - comment id 1221656
ยินเสียงซึงซึ้งเศร้าฟังแล้วโศก ใจโบยโบกบินลับกลับบ้านทุ่ง ห่างลูกเมียไกลบ้านมาอยู่กรุง จากบ้านทุ่งใช้แรงกายขายแรกเงิน ทุกคืนวันหดหู่สู้ดั้นด้น เพราะความจนคนข้างหลัง ต้องห่างเหิน โลกสุขสันต์วันสดใสยังไกลเกิน หวังเกิบเงินส่งเป็นทุนไปจุนเจือ
24 มกราคม 2555 06:14 น. - comment id 1221664
ท่านสุนทรวิทย์คะ ดิฉันถูกหามเข้าโรงพยาบาลตั้งแต่ 17-23 มกราคม ต้องผ่าตัด เพิ่งได้กลับบ้านวันนี้ โกหกไม่เป็นค่ะ รอดตายมาได้ราวปาฏิหาย์ ขออภัยที่ไม่ได้อ่านกลอนของใครเลยจริงๆค่ะ
24 มกราคม 2555 08:41 น. - comment id 1221667
ตอบคุณสีอำพัน ไม่เคยส่ง สักบาท อนาถนัก บอกว่ารัก เงินไย ไม่เคยเหลือ ปล่อยลูกเมีย กินแกลบ แทบกัดเกลือ ไปแผ่เผื่อ อีหนู อยู่ไกลตา ข่าวลือว่า กินเหล้า เช้ายันค่ำ งานไม่ทำ เล่นกำถั่ว มั่วตัณหา หลงลืมตัว มัวเมา เข้าผับบาร์ ยังมีหน้า ว่าเป็นห่วง ทวงความดี
24 มกราคม 2555 08:44 น. - comment id 1221668
คุณอนงค์นางครับ นึกแปลกใจเหมือนกันครับว่าทำไมหายไป ตอนนี้หายดีหรือยังครับ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ เป็นห่วงครับ ขอให้หายเป็นปรกติเ็วๆนะครับ
24 มกราคม 2555 10:58 น. - comment id 1221674
ยังไม่หายดีเลยค่ะคุณสุนทรวิทย์ กลับบ้านได้แต่ยังมีน้ำค้างในปอดข้างขวา หมอสั่งว่ากลางวันห้ามนอน ให้เดินบ่อยๆ อีกสิบวันต้องเอ๊กซเรย์ปอด ได้พักลาป่วยยาวเกือบเดือนเลยค่ะ พอดีโรงพยาบาลอยู่ตรงข้ามที่พัก เดินข้ามถนนไปก็ถึง ถ้าหายไปอีกนาน อย่าถือสาเลยนะคะ ต้องฟื้นฟูสุขภาพมากๆ น้ำหนักลดไปเยอะ ไม่กล้ากลับมาอ้วนอีกแล้วค่ะ
24 มกราคม 2555 13:03 น. - comment id 1221688
ขอให้หายเร็วๆครับคุณอนงค์นาง ลดน้ำหนักก็ดี มีประโยชน์ครับ
24 มกราคม 2555 13:29 น. - comment id 1221699
โถอย่าช้ำด้วยถ้อยคำคนร่ำลือ ยังยึดถือใจคนรอไม่ท้อหนี หวังวันหนึ่งเอื้อมถึงงานเงินมี จะรีบกลับรับคนดีที่อาทร อาจมีบ้างบางครั้งเผลอพลั้งกาย เปลื้องปลดหายคว้างเคว้งวังเวงหลอน ส่วนนอกใจไม่สักครั้งเลยบังอร เฝ้านั่งนอนข่มใจนับวันกลับคืน โถอย่าเศร้าเจ้าคนดีที่รักแน่ ไม่ผันแปรรักหมดใจไม่ใช่ฝืน ถึงตัวไกลใช่รักร้างจางเป็นอื่น จะกล้ำกลืนขื่นขมไว้ชมเธอ
24 มกราคม 2555 15:20 น. - comment id 1221737
กอดเด็กสาว อึ๋มอวบ ควบยายแก่ คอยเย้าแหย่ เคียงคู่ อยู่เสมอ กะเทยอีก หลายคน เฝ้าปรนเปรอ เคยพบเจอ จะจะ มากะตา อยู่กับฉัน บ่นเหนื่อยล้า หน้าหมองคล้ำ ไม่ยอมทำ การบ้าน กล่าวมารษา ออกนอกบ้าน ขันแข็ง เรี่ยวแรงมา ทั้งรุ่นย่า รุ่นยาย ลุยไม่เว้น
25 มกราคม 2555 16:38 น. - comment id 1221997
กลับมาแล้วจ้า อิอิ
25 มกราคม 2555 21:25 น. - comment id 1222043
ไปไหนมาครับ
26 มกราคม 2555 13:44 น. - comment id 1222136
ถึงตอนนี้เห็นทีต้องสารภาพ นวดอบอาบ พี่ไม่ทราบ... ไม่เคยเห็น รี่เข้าไปเพราะสงสัยทำไม่เป็น ว่าที่เห็น อะไรหนอขอเข้าชม มองกระจกเห็นเรียงราย นั่งในตู้ เพ่งพิศดูเธอไร้สุขทุกข์ทับถม นึกอยากช่วยให้เธอคลาย หายตรอมตรม ค่าขนมให้ด้วยใจ... ไปห้าพัน ลงชั้นล่างเห็นแก่หนุ่มเข้ารุมล้อม ค่อยเดินอ้อมไฟสวยดีหลากสีสัน ผ้าผ่อนขาดแทบไม่อาจปกปิดกั้น สุดฝืนกลั้นช่วยเบ็ดเสร็จ... เจ็ดพันห้า หลังทำบุญสุดลิงโลดจิตโชติช่วง ลองเสี่ยงดวงอาจโชคดีทรัพย์มีมา ทั้งกำถั่ว คั่วป๊อกเด้ง... เจ๊งทุกตา ล่วงตีห้า เดินคอพับกลับมารัง เหตุผลมันก็เป็นเช่นนั้นแล....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
