เห็นฟ้าหม่นคนหมองเหม่อมองฟ้า ภาพเลือนพร่าพร่างพรายริ้วสายฝน น้ำตาฟ้าไหลหลั่งฝังกมล น้ำตาคนเหว่ว้าบ่าไหลริน ฟ้าเจ็บช้ำเรื่องใดใยครวญคร่ำ ใครหรือทำช้ำได้ใจช่างหิน ถามเดือน, ดาว,ก็เฉไฉไม่ได้ยิน หรือองค์อินทร์แกล้งฟ้าพาขุ่นใจ จะว่าฟ้าเดียวดายก็ใช่ที่ ก็ฟ้ามีจันทรามาอยู่ใกล้ ต่างจากเราที่วันนี้ไม่มีใคร จึงคร่ำครวญหวนไห้ใจร้าวราน มีชีวิตเดียวดายใต้ฟ้ากว้าง อยู่กับความอ้างว้างทุกทางผ่าน ขาดคนคู่เคียงใจมาเนิ่นนาน ไร้ความหวานหล่อเลี้ยงชโลมใจ น้ำตาฟ้าหยุดไหลเหือดหายแล้ว เหลือไว้เพียงเกล็ดแก้วหยดน้ำใส น้ำตาคนเหว่ว้าหลั่งอาลัย ตรมกับความปราชัยของตัวเอง...
คนบางบอน 25 ต.ค. 2555 19:37 น. - ID 145996 
2011
3
0
26 ตุลาคม 2555 05:01 น. - comment id 1249748
งดงาม ภาษากวี
26 ตุลาคม 2555 06:08 น. - comment id 1249753
เศร้า ๆ ซึ้ง ๆ
26 ตุลาคม 2555 07:10 น. - comment id 1249755
อกหักอีกคนหรือนี่
26 ตุลาคม 2555 08:51 น. - comment id 1249762
ฟ้าใสในไม่ช้านะคะ
26 ตุลาคม 2555 15:10 น. - comment id 1249787
กลอนรักแนวหวาน น่าจะเขียนไม่ยาก แต่การผสมผสานในลักษณะสำผัสอักษร ให้กลมกลืนพรั่งพรู ทำได้ไม่ง่าย แต่คุณทำได้ดี เนียนมากๆ กวีโบราณเขาชอบกันแบบนี้ ช่วยรักษาคุณลักษระนี้ไว้ให้ยืนยาวเถิด ขอรับ ขอชมเชย
29 ตุลาคม 2555 11:30 น. - comment id 1249967
เข้ามาเยือน ..จากเพื่อนคนหนึ่ง ซาบซึ้งในงานที่สรรค์สร้าง คารวะ ณ ตรงนี้ไม่มีวาง ขอร่วมทาง สร้างฝันนิรันดร์ไป จริงใจไมตรีมิมีคลาย...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
