วอนขอเมตตาจากฟากฟ้า นำพาหัวใจที่หลุดหาย อย่าให้ขาดใจเหลือแต่กาย เดียวดายว่างเปล่าอยู่ในเงา ฉันเฝ้า ฉันรอ ฉันใฝ่ฝัน นับวันนับคืนเพื่อลืมเหงา หวังเพียงสักวันมี 'สองเรา' แต่งแต้มฟ้าเทาด้วยหมู่ดาว ถึงเธอผู้เก็บใจหล่นหาย อย่าสายดูดายให้เหน็บหนาว หากไม่คืนใจฉันในคราว วางใจเธอ...ที่พร่างพราว...ให้ฉันพอ... วันอังคารที่ 30 ตุลาคม 2555 12.12 a.m.
ศิวสิโรมณิ 1 เม.ย. 2556 03:17 น. - ID 146024 
1229
1
0
30 ตุลาคม 2555 09:35 น. - comment id 1250031
ใจใครเอ่ย?บอบบางออกอย่างนี้ จะหาที่วางใจที่ไหนหนอ ที่วางใจ ให้ประคอง ต้องนุ่มพอ ฉันจะขอ วอนฟ้า หาให้เธอ.
30 ตุลาคม 2555 14:33 น. - comment id 1250058
1 พฤศจิกายน 2555 08:50 น. - comment id 1250151
เข้ามาเยือน ..จากเพื่อนคนหนึ่ง ซาบซึ้งในงานที่สรรค์สร้าง คารวะ ณ ตรงนี้ไม่มีวาง ขอร่วมทาง สร้างฝันนิรันดร์ไป จริงใจไมตรีมิมีคลาย...
1 พฤศจิกายน 2555 17:12 น. - comment id 1250221
หากอักษรที่เรียบเรียงจากความคิด ปั้นประดิษฐ์เป็นผลงานให้ยลโฉม ช่วยก่อเกิดสุนทรีย์และประโลม ผู้ประพันธ์ก็สุดโสมย์แสนชื่นใจ :)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
