ฝากถ้อย ร้อยถัก ตัวอักษร

ไผ่ลู่ลมม

ขอฝากถ้อย ร้อยถัก ตัวอักษร ผ่านกานท์กลอน คนไกล ใจพร่ำหา ร้อยเรียงบท ลำนำ จำนรรจา ถึงกัลยา นวลน้อง ผู้ครองใจ ใต้แสงดาว พร่างพราว สกาวฟ้า แม่แก้วตา ดวงจิต คิดถึงไหม ส่วนตัวพี่ ใจนี้ แสนห่วงใย กลัวว่าใคร เขาพราก จากดวงมาลย์ ยามฝนพรำ ร่ำร้อง ถึงน้องเจ้า เคยหยอกเย้า อ้อนออด หยอดคำหวาน เอ่ยสัญญา ว่ารัก ตลอดกาล วันร่วงผ่าน ยังปอง น้องยุพิน กลิ่นแก้มหอม น้องนาง มิห่างหาย หอมกลิ่นกาย ติดใจ หอมไม่สิ้น แม้นหญิงงาม มากมาย ในแผ่นดิน พี่ถวิล เพียงน้อง ร่วมห้องนอน ยามสายลม พรมผ่าน สะท้านหนัก คิดถึงตัก อบอุ่น หนุนแทนหมอน รักหมดใจ คำเจ้า เคยเว้าวอน แสนสะท้อน ร้องร่ำ ทุกค่ำคืน วันคืนผ่าน นานไป ใจย่าเปลี่ยน อย่าหมุนเวียน เปลี่ยนใจ ไปเป็นอื่น ให้รักมั่น นิรันดร์ ทุกวันคืน แม่ขวัญยืน โปรดรอ ขอวิงวอน อีกสองปี พี่นี้ คงได้กลับ ให้รอรับ คู่เคียง ร่วมเรียงหมอน สู่อ้อมกอด ความรัก ที่จากจร ดวงสมร รอพี่ นี้กลับคืน ...................................... ..................................... .................................... ไผ่ลู่ลม ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ จากมุมหนึ่งของแดนอาทิตย์อุทัย เขียนไปแล้วสามกลอนสี่กับกลอนนี้ พยายามจะตอบคอมเม้นต์ แต่ งงๆ ตอบไม่ได้

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน