ราชพฤกษ์

พรระวี

ราชพฤกษ์พรั่งพรูร่วงสู่พื้น
คล้ายสะอื้นทวงถามถึงความหลัง
ฉันดีหรือชั่วช้าน่าชิงชัง
หวังและหวังหวงและห่วงเท่าดวงใจ
เกลียดแรงลมพรมไล้ทำให้หมอง
กลีบฉันต้องโรยราน่าช้ำไหม
ได้โปรดเถิดสายลมที่พรมไพร
สงสารใจลมแล้งอย่าแกล้งกัน....
พรระวี				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน