หน้าส่วนตัว
ดาวหนึ่งดวงล่วงลาจากฟ้าแล้ว
คล้ายสิ้นแวววาวแสงแห่งแดนสรวง
ดาวดวงน้อยลอยลับมาดับดวง
แสนสุดห่วงโหยหาน้ำตาริน
ในความหลังครั้งดาวยังพราวพริบ
แม้สูงลิบดินก็ยังหวังถวิล
เคยภิรมย์ชมดาราเป็นอาจินต์
มอบให้สิ้นความรักและภักดี
ร่วมคลอกันฝันคว้างอยู่กลางฟ้า
ให้สัญญามั่นรักเป็นสักขี
ดินและดาวขออยู่คู่ราตรี
ไยบัดนี้ดาวหายจากสายตา
ดาวหนึ่งดวงล่วงลาฟ้าไปลับ
แสงระยับระยิบไปที่ไหนหนา
ทอดทิ้งดินแห้งโหยและโรยรา
ดาวลาฟ้าเหมือนดิน...จะสิ้นใจ.
พรระวี 27 พ.ค. 2545 01:17 น. - ID 15729 
854
4
0
27 พฤษภาคม 2545 02:53 น. - comment id 51875
ทุกดาว และ ทุกดิน ต่างมีเหตผล หรือ ความจำเป็นเฉพาะตัว
27 พฤษภาคม 2545 09:23 น. - comment id 51886
โหย เพราะมากๆ ชอบๆ
28 พฤษภาคม 2545 07:57 น. - comment id 52040
ดาวอาจไกลเกินไปถึง แต่ไม่ไกลเกินสายตา
28 พฤษภาคม 2545 21:38 น. - comment id 52163
ขอบพระคุณเพื่อนๆที่กรุณาให้ความเห็น
2 มิถุนายน 2545 00:42 น. - comment id 53326
สุดยอดเลยนะคะ ขอให้เขียนบ่อยๆนะคะ มีคนนี้ที่รออ่าน
3 มิถุนายน 2545 22:23 น. - comment id 53689
ช่วงเวลาพักผ่อนมักมีแรงบันดาลใจในการเขียนได้ดี เดือนที่แล้วพาพวกอาจารย์ มอ.และ อาจารย์จากมหาวิทยาลัยญี่ปุ่นไปพักผ่อนดำน้ำ ดูปะการัง ดูปลาที่เกาะเต่า มีแรงบันดาลใจเยอะเลย อาจเป็นบทกลอนขี้เท่อมาเสนอในเร็วๆนี้ แหละครับ.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด