หยาดน้ำค้างพร่างใสดั่งใยแก้ว
ถักทอแนวพริ้วพรายรายรอบสรวง
นวลจันทราคืนเพ็ญดูเด่นดวง
เกร็ดฟ้าร่วงระยับตามาไรไร
คิดถึงทุ่งบ้านนาในคราก่อน
น้องหนุนนอนแนบสนิทเชยชิดใกล้
ชี้ชวนชมเวิ้งฟ้าอ่าอำไพ
สองดวงใจมาดมั่นคำสัญญา
ฝากแวมดาวพราวเด่นเป็นสักขี
จะไม่มีห่างเหเสน่หา
ฝากใยจันทร์สวยใสเต็มนัยน์ตา
ฝากฝั่งฟ้ารู้เห็นเป็นพยาน
สวรรค์เอย......คืนนี้ไม่มีแล้ว
ไร้วี่แววดวงตามาประสาน
มีหัวใจเหม่อและหม่นจนดักดาน
กับวิญญาณครองร่างเพียงลางเลือน.
11 มิถุนายน 2545 02:25 น. - comment id 55092
อืม เหงาดีครับ ^-^

11 มิถุนายน 2545 07:11 น. - comment id 55110
ภาษาสวยกลอนเพราะ(o^___^o)

11 มิถุนายน 2545 07:53 น. - comment id 55130
รักบทกวีของเธอที่สุดแล้วนะคนดี

11 มิถุนายน 2545 22:39 น. - comment id 55335
ขอบพระคุณทั้งสามท่าน 1.คุณหว่ออ้ายหนี่(ฉันรักเธอ) นามแฝงน่ารักเสีย นี่กระไร เชิงกลอนก็เยี่ยม 2.คุณโคลอน เราต่างชมเชยกันบ่อยๆอยู่แล้ว 3.คุณผู้หญิงที่โลกลืม อาจลึกลับ แต่ผมจะไม่ลืม เลือนเช่นกันครับ
