เคยหัวเราะใครต่อใคร
แค่ฝนตกโปรยก็โหยไห้ออกมา
นับแต่วันที่คนดีนั้นไกลตา
ฉันก็ได้รู้ว่าเขารู้สึก..กันเช่นไร
มันช่างเหน็บหนาว
แสนจะรวดร้าวเกินจะบรรยายได้
ถ้าไม่เจอะกับตัวคงไม่รู้เจ็บปวดเป็นไง
ก็คล้ายใจล่วงหล่นไปกับฝนพรำ