ไปให้ไกลเลย

ความห่วงใย

เมื่อตัดสินใจจะไปจากฉัน
เพราะรักใครคนนั้นมากกว่า
ก็แค่ลืมคำสัญญา
ลืมคืนวันที่ผ่านมาให้หมดใจ
ไม่ต้องห่วงฉัน
เพราะคงร้าวรานไม่เท่าไหร่
จากไปเถอะจากไปให้ไกล
ฉันไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วงใย
......ให้เปลืองใจเธอ........				
comments powered by Disqus
  • ความห่วงใย

    4 กันยายน 2545 13:03 น. - comment id 73060

    ฝากกลอนไว้อ่านด้วยนะคะ
  • idaho

    4 กันยายน 2545 14:35 น. - comment id 73076

                     
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    4 กันยายน 2545 17:09 น. - comment id 73129

    มารับฝากจ้า.........
  • somebody

    4 กันยายน 2545 18:40 น. - comment id 73146

    ...ฉันเป็นดั่งเมฆมืดมน....
    ที่สร้างฝนพร่างพรมบนฟ้า
    อาจดูไม่สวยพราวงามตา
    แต่ทว่ามีฉันก็ค่ามากมาย
    ...........................................
    ..ทุกสิ่งล้วนมีค่าสร้างสรรค์..
    ขึ้นอยู่ว่าใคร...จะให้มันมีความหมาย
    อาจจะดีกับเธอ..แต่อีกหลายคนร้าวรอนใจ
    ฉันไม่อยากทำร้ายใคร................
    .........โดยไม่ตั้งใจอีกแล้วนะเธอ
    .........................................
    ....รัก-ไม่รักก็อยากให้บอก...
    ฉันเข้าใจอยู่หรอกที่ชอบ..พลั้งเเผลอ
    ไม่ได้รัก..แต่บางครั้งยังอยู่กับฝันละเมอ
    อาจพูดไปแบบเผลอๆ..ว่าเธอรักกัน..
    ............................................
    ...อาจจะมีบ้างก็แค่..หวั่นไหว....
    แต่คงทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้น
    เพราะฉันไม่ใช่ตัวแปรที่สำคัญ
    ที่อยู่กับฉันทุกวัน..แค่รอวันจะไป..
    ..............................................
    
  • ....anisa

    4 กันยายน 2545 19:04 น. - comment id 73152

    ...ฉันไม่อยากทำร้ายอีกคน...
    ที่เขาทน..รอคอยคำตอบจากฉัน..
    รู้ดีว่าเจ็บปวดแค่ไหนที่รอ..คนไม่รักกัน
    ไม่อยากให้คนนั้น  ที่รักฉัน..ต้องเสียใจ..
    ..........................................................
    ..แค่นี้ฉันก็รู้สึกผิด...
    ที่ปกปิดให้เขารออย่างมีความหวัง
    พึงรู้ว่าเธอคนนั้น..อยู่ในอารมณ์เดียวกัน
    ที่เฝ้ารออยู่ทุกวันแค่ฝัน..เธอกับฉัน..
    .........ไม่จริงใจ.........
    ..............................................................
    
    .......น่าสงสารคนที่เราให้รอ  แต่ก็ปล่อยเธอไปไม่ได้  กลัวอีกคนทิ้งแล้วต้องเสียใจ
    ฉันคงสบายใจหากมีใครปลอบโยน ขอโทษที่เห็นแก่ตัวเกินไป แล้วฉันจะทดแทนคืนมาให้ในไม่ช้า รออีกหน่อยละกันนะ 
    
  • ความห่วงใย

    4 กันยายน 2545 20:25 น. - comment id 73170

    ขอบคุณทุกคนค่ะที่มาอ่านกลอนของน้องแก้ว
    
    รออ่านกลอนของคุณอยู่นะคะ
  • พรระวี

    4 กันยายน 2545 21:25 น. - comment id 73184

    สำเนียงแก้วแว่วหวานปานจะหยด
    ระวังมดโลมลามไต่ตามหา
    ถึงขับไล่อย่างไรคงไม่ลา
    ตายต่อหน้ากองน้ำตาลหวานวึ้งใจ
  • ความห่วงใย

    4 กันยายน 2545 21:42 น. - comment id 73197

    ซึ้งมาเลยนะคะคุณพรระวี
    คุณมากกว่าระวังมดขึ้นนะคะ
  • พรระวี

    4 กันยายน 2545 21:43 น. - comment id 73199

    ขอประทานอภัย บทกลอนข้างบนขอเปลี่ยน
    บรรทัดสุดท้ายเป็น
    ตายต่อหน้ากองน้ำตาลหวานซึ้งใจ
  • พนาไพร

    5 กันยายน 2545 20:32 น. - comment id 73514

    รังมดอยู่นี่เอง  หาเจอแล้ว
    
    อิอิ
  • ความห่วงใย

    6 กันยายน 2545 21:19 น. - comment id 73918

    ขอบคุณค่ะทิ
    พรระวีหวานอีกแล้ว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน