ในห้วงฝันอันเหน็บหนาว ทรมารกับค่ำคืนอ้างว้าง ความผูกพันเยื่อใยที่เจือจาง ไม่อาจรั้งรักร้างให้ห่างไกล ตั้งใจจะยืนหยัดอย่างเข้มแข็ง แต่หัวใจอ่อนแรงเกินทนไหว ยิ่งผ่านวันยิ่งเจ็บร้าวลึกข้างใน แล้วเมื่อไร ..เมื่อไร..... ...........ใจจะลืม..........
nong nadia_germany_ 6 ก.ย. 2545 22:13 น. - ID 22066 
654
6
0
6 กันยายน 2545 23:17 น. - comment id 73966
บางอย่างที่เราอยากจะลืมกลับยิ่งจำ
6 กันยายน 2545 23:37 น. - comment id 73985
มาให้กำลังใจน้องนาเดียวจ๊ะ
7 กันยายน 2545 09:29 น. - comment id 74094
เพ่เก๋....น้องเค้าชื่อนาเดียนะ ไม่ใช่นาเดียว
7 กันยายน 2545 16:43 น. - comment id 74183
ใช่ ใช่ เรียกเขาว่า นาเดียวได้งัย งอนแล้วนะ เขาชื่อ นาเดีย ต่างหากอ่ะ
8 กันยายน 2545 00:03 น. - comment id 74328
หัวอกเดียวกีนเลย...อยากลืมเขา แต่...ลืมไม่ได้ เฮ้อ....
9 กันยายน 2545 07:30 น. - comment id 74634
ลืมไม่ได้ หรือลืมไม่ลง
20 กันยายน 2545 23:24 น. - comment id 78490
โอ้โหกลอนเพราะมากครับ แต่งได้ไงเนี่ย พี่ต้องยังไม่เคยแต่งได้เพราะขนาดนี้เลยนะครับ เก่งมากครับ พี่ต้องว่าถ้าน้องจะแต่งกลอนแบบนี้ลงเป็นหนังสือกลอน พี่ต้องว่ารับรองคนต้องมีคนชอบแน่แน่เลยนะครับ ความหมายดีมาก ลึกซึ้งครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
