*...เราไหลไปตามกระแสน้ำ ซึ่งไหลเรื่อยลงสู่ลำธาร ณ ที่แห่งนั้น ความฝันของฉันบังเกิดขึ้น ฉันทิ้งความทุกข์ทั้งหลายไว้กับผู้คนที่เฝ้ามอง และฝันไปตามใจฉัน *... และนั้นฉันก็จะอยู่เคียงข้างเธอ อยู่เพื่อเฝ้าดูคืนและวัน และรอฟังเสียงแห่งดวงอาทิตย์สาดแสง และเราจะรู้สึกได้ถึง แสงอาทิตย์ที่ค่อยแผดส่อง *... ความสงบสุขจะค่อย ๆ คืบคลานมาอย่างช้า ๆ *... ฉันไม่รู้หรอกว่าเรากำลังจะไปที่ไหน ถึงผ่านไปล้านปี รักของเรายิ่งเพิ่มทวี ในแต่ละวัน ความลึกลับในความรักจะยิ่งลึกล้ำ แต่เชื่อในความรักของฉัน และคำพูดของฉันก็พอ...*
7 กันยายน 2545 17:26 น. - comment id 74194
ตั้งใจอ่านค่ะ..

7 กันยายน 2545 20:13 น. - comment id 74224
นกกระดาษแสนบอบบาง
ถลาบินออกนอกหน้าต่าง
บินไปไกลแนวสุดทาง
ปีกแสนบอบบางพักวางที่ใด..
^*^.*.*. ^*^.*.*. ^*^.*.*^*^
^*^^*^ *.*^*^

7 กันยายน 2545 20:29 น. - comment id 74234
ชอบตรงนี้จัง ในแต่ละวัน ความลึกลับในความรักจะยิ่งลึกล้ำ

7 กันยายน 2545 21:29 น. - comment id 74252
มาตั้งใจอ่านแล้วจ้า

7 กันยายน 2545 22:17 น. - comment id 74277
ตั้งใจอ่านจริงๆ นะเนี่ย

8 กันยายน 2545 16:48 น. - comment id 74480
^*^
^*^
^*^...ขออ่านมั่งจ้า..
มะกะพริบตาเลยหล่ะ..ซึ้งจัง.^*^
........................................
