กลีบพยอมร่วงทิ้งจากกิ่งก้าน พริ้วสะท้านเศร้าสร้อยให้หงอยเหงา โรยกลิ่นหอมพร่าพร่างบางบางเบา เมื่อลมเป่ากลีบคว้างกลางลานนา นกกางเขนขับขานหวานโศกซึ้ง แสนตราตรึงเอื้อนออดทอดเสียงปร่า วิเวกวับจับใจคล้ายมนตรา ตรึงอุราคนช้ำครารำพัน ยืนเหม่อมองทุ่งนาและป่ากว้าง คนอ้างว้างเหลือฝืนสะอื้นอั้น ทนรับเอาความขื่นทุกคืนวัน ยามขาดขวัญเคียงข้างอย่างก่อนเคย สุดเสียดายวัยวันอันแสนหวาน ล่วงเลยผ่านพ้นไปแล้วใจเอ๋ย ความวาบหวานอ่อนละมุนที่คุ้นเคย มาระเหยหายไปเมื่อไม่นาน.
พรระวี 28 ก.ย. 2545 14:35 น. - ID 23457 
768
7
0
28 กันยายน 2545 15:39 น. - comment id 81700
โดดเดี่ยวจัง อย่ายืนนานนะ เดี่ยวเป็นลม เป็นห่วงจังเลย
28 กันยายน 2545 17:12 น. - comment id 81717
เหงาอีกแล้ว เศร้าอีกแล้ว........ ม่ายเอา อย่าเศร้าไปเลย........นะคะคนดี กำลังใจและความคิดถึงค่า
28 กันยายน 2545 18:41 น. - comment id 81745
เหงาด้วยคนดิคับ
28 กันยายน 2545 21:06 น. - comment id 81764
ขอบคุณครับ 1.ท่าน cool-hearted มิตรใหม่ใจเย็นขอบคุณที่เป็นห่วง 2.น้องแก้ว คนดีแห่งชนแดน น้ำใจล้นเหลือจริงๆ 3ท่าน windsaint เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเสมอมิได้ขาดสาย
29 กันยายน 2545 04:12 น. - comment id 81848
....กลีบพยอมร่วงทิ้ง.....ปลิดปลิว ลอยลิ่วสัมผัสผิว............หล่นแล้ว กลิ่นยังกรุ่นวาบหวิว.....ติดอยู่ หอมคู่หวลไห้แคล้ว......หากร้างแรมไกล ฯ ...กางเขนขานโศกซึ้ง...ให้เหงา เสียงปร่ากู่ก้องราว........อกไหม้ วิเวกโศกเศร้าหนาว....คืนหม่น เพียงผ่านอ้างว้างได้.....คงพ้นเดียวดาย
29 กันยายน 2545 06:14 น. - comment id 81855
ครับดีเหลือเกิน ท่าน idaho
29 กันยายน 2545 10:30 น. - comment id 81893
งดงาม
29 กันยายน 2545 12:19 น. - comment id 81948
อ้างอิงกับธรรมชาติได้อย่างลงตัว เยี่ยมมาก
29 กันยายน 2545 17:24 น. - comment id 81989
มาส่งยิ้ม(*Y*)...อิอิ เพราะจ๊ะ
29 กันยายน 2545 20:59 น. - comment id 82041
ขอบคุณครับ เอ็ม
29 กันยายน 2545 21:31 น. - comment id 82055
อ่านกลอนแล้วหอมดอกพยอมไปด้วยเลยจ๊ะ เฮ้อ...เมื่อไหร่จะหายเหงานะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
