ยังหวงแหนโหยหาอนาทร

พรระวี

คราโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจในวันว่าง
ความอ้างว้างกินใจเกินไขขาน
คิดใครบางคนแสนหม่นมาน
อยากฝากผ่านสายลมพรมพริ้วแทน
ว่ากลางใจยังซึ้งคิดถึงอยู่
ถึงไม่รู้ว่าทุกข์หรือสุขแสน
แม้เธออยู่ไกลห่างต่างด้าวแดน
ยังหวงแหนโหยหาอนาทร
ห้วงการจากนานเนิ่นเกินจะนับ
ไม่ได้รับรู้ข่าวเช่นคราวก่อน
วันนี้ยังหงอยเหงาเฝ้าอาวรณ์
อยากแอบอิงออดอ้อนเหมือนก่อนเคย
หากว่าเธอคนนั้นในวันนี้
สายสวาทยังมีไม่เมินเฉย
ขอจงอย่ารีรอให้ท้อเลย
ข่าวที่เคยลับลาจงมาเยือน
คิดถึงใครคนนั้นในวันเหงา
อยากรบเร้าทวงถามความเป็นเพื่อน
แม้ใจแห้งแล้งช้ำอยากย้ำเตือน
โปรดอย่าเลือนลับหายจากสายใจ.				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    5 ตุลาคม 2545 21:58 น. - comment id 84049

    ...จะลาลับอย่างไรใจคิดถึง 
    ห่างไกลจึงได้แต่ส่งยิ้มไปให้ 
    อยู่อังกฤษอย่าลืมนะที่เมืองไทย 
    ยังมีใครผู้ใดหมายใจเคียง 
    
    ...อย่าเอ่ยคำลาลับดับล่วงแล้ว 
    ใจยังแป้วรอวันกลับได้ยินเสียง 
    ถ้อยวันวานบอกความนัยได้แต่เพียง 
    ยินสำเนียงเสียงก้องของหัวใจ 
    
    ...หากแม้นว่าเสร็จการงานเรียบร้อย 
    อย่าให้คอยนานนักเข้าใจไหม 
    รีบกลับมารีบกลับเถอะบอกเธอไป 
    อยากให้รู้ว่าใจยังกังวล 
    
    ....สมมุติว่าจากไปลอนดอน นะคะ .. ขออนุญาตค่ะ
  • idaho

    5 ตุลาคม 2545 22:05 น. - comment id 84058

    คิดถึงครายยยยหรอท่านพรระวี อยากแต่งเป็นโคลงแต่กำลังจะฟุบไม่สามารถติดไว้ก่อน
  • หลิน

    5 ตุลาคม 2545 23:05 น. - comment id 84078

    คิดถึงนะ...คิดถึงจึงครวญหา
    ฝากลมพามาให้ใครคนหนึ่ง
    เกินจะเก็บถ้อยคำแอบรำพึง
    เฝ้าคะนึงถึงกันทุกวันไป
    
    ห่วงใยนะ...ห่วงใยใครคนนั้น
    ฝากดวงจันทร์วันเพ็ญจะเห็นไหม
    หากแหงนหน้ามองฟ้าครั้งคราใด
    แสงห่วงใยใสสว่างกลางนภา 
    ....................................................
    กลอนยังไม่จบค่ะ  
    ติดตามบทสุดท้ายได้ที่กลอนชิ้นที่ ๑๐๐ อ่ะจ๊ะ
    *^_^*
  • วรรณกาญจน์

    5 ตุลาคม 2545 23:24 น. - comment id 84087

    โอ้ท่านนั้นต่างหากพรากไปไหน
    ทิ้งหัวใจเราเศร้าเหงาและหงอย
    เธอจากไปไม่บอกหลอกให้คอย
    จนฉันน้อยใจมากอยากบอกเธอ
    
    แล้วมาหาว่าฉันนั้นทอดทิ้ง
    ฉันนั่งนิ่งเธอซ่อนตอนฉันเผลอ
    พอออกหาเธอไปไม่พบเจอ
    ต้องพูดเพ้อยอมแพ้จ้าหาไม่เจอ
    
    เล่นซ่อนแอบกันน่ะไม่มีไร...หายากจริงๆท่านพรราวีเนี่ย
    โป้งๆๆ...^__^
  • โคลอน

    6 ตุลาคม 2545 00:39 น. - comment id 84110

    มาส่งความคิดถึงจ้า
  • พรระวี

    6 ตุลาคม 2545 00:44 น. - comment id 84111

    ขอบคุณครับ
    1.ท่านอัลมิตรา  ใคร่ขอทราบนามท่านแปลว่าอะไร
    2.ท่านไอซ์ ลองแต่งเป็นโคลงตามที่ท่านถนัดครับ
    3.ท่านน้องหลินรีบแต่งต่อครับ ฝากเรียนคิดถึงอ.ณธีร์ด้วยครับ
    4.ท่านส้มโอ ฝีมือขึ้นชั้นเลยทีเดียว เห็นจะต้องเทิดทูนเป็นอาจารย์ซะแล้ว
  • พรระวี

    6 ตุลาคม 2545 00:46 น. - comment id 84112

    ขอบคุณน้องฝนอีกครั้ง ภาวนาให้เวบท่านราบรื่นลื่นไหลปานติดจรวด
  • หลิน

    6 ตุลาคม 2545 00:52 น. - comment id 84115

    แต่งเสร็จแล้วค่ะ  ตามไปอ่านได้นะคะ
    แล้วจะเก็บความคิดถึงไว้ให้อาจารย์ค่ะ...อ้าวแล้วค่าฝากล่ะ *^_^*
    
  • อัลมิตรา

    6 ตุลาคม 2545 10:46 น. - comment id 84167

    เรียนคุณพรระวี...
    http://e-mag.virtualave.net/prophet/prophet1.htm 
    ในบทปรัชญานี้ บอกความหมายว่า อัลมิตรา = ผู้เห็นธรรม ..
    แต่อัลมิตรามีเพื่อนที่บอกว่า .. อัล = the (ภาษษอาหรับ)  , มิตรา = friend ... ดั่งนั้น อัลมิตราชอบที่จะแปลว่า มิตร,เพื่อน ค่ะ ดั่งที่มาของคำว่า มิตรภาพตราบสิ้นฟ้างัยค่ะ
  • พนาไพร

    6 ตุลาคม 2545 16:28 น. - comment id 84285

    ถึงลับลาลาไปใช่ลาล่วง
    ยังคอยห่วงหวนไห้ให้ไหลหลง
    แม้ลาลับดับกายมิหายปลง
    จึงฝากส่งฝังใจไว้กับกาล
    
    ในอกดวงดวงจิตคิดคำนึง
    หวนนึกถึงซึ่งหลังครั้งก่อนเก่า
    แม้กาลลวงล่วงแล้วใช้แคล้วเรา
    หมายฝากเฝ้าเข้าใจกันและกัน
    
    อิอิอิ
  • ความห่วงใย

    6 ตุลาคม 2545 16:43 น. - comment id 84296

    เราขี้เกียจแต่งอ่ะ
    ขอให้กำลังใจและความคิดถึงเป็น...............
    อืม......หอมแก้มพี่วี 1 ฟอดใหญ่ก็แล้วกัน.....นะ
    คิดถึงจัง ไม่เห็นตอบเมลล์เลยอ่ะค่ะ
    
    
  • เอ็ม

    6 ตุลาคม 2545 18:56 น. - comment id 84350

    อยากจะฝากความคิดถึงเอาไว้
    หากแต่ใจ...หายไปหาไม่พบ
    มีเพียงแต่กำลังใจไม่รู้จบ
    ยังอยู่ครบแด่ท่านพี...ทุกที.ที่มา.....แฮะ
  • windsaint

    6 ตุลาคม 2545 19:03 น. - comment id 84352

    ง่า คิดถึงด้วยคน
  • พรระวี

    6 ตุลาคม 2545 22:39 น. - comment id 84434

    ขอบคุณท่านพนาไพร ท่านลม และน้องเอ็มที่แสนคิดถึง
  • บุษราคัม/อังโกะ

    7 ตุลาคม 2545 00:38 น. - comment id 84495

    ที่ตรงนี้ มีความ เอื้ออาทร
    ให้พี่พรระวี ที่อ่อนหล้า
    น้องจะเป็นกำลังใจในทุกครา
    ยามที่พี่มีปัญหาพาหมองใจ
    
    จะเป็นเพื่อนเตือนใจในยามยาก
    จะไปจากเพื่อนกวีพาทีไซร้
    จะขอร่วมเป็นกวีที่กลอนไทย
    อยากขอให้ พรระวี มีสุขเอย
    .........................................
    มาให้กำลังใจคุณ พรระวี นะคะ
    อย่าเศร้าไปเลยนะคะ เพื่อนๆคิดถึงค่ะ
    
  • น้อง บุษ

    7 ตุลาคม 2545 00:41 น. - comment id 84498

    ที่ตรงนี้ มีความ เอื้ออาทร
    ให้พี่พรระวี ที่อ่อนล้า
    น้องจะเป็นกำลังใจในทุกครา
    ยามที่พี่มีปัญหาคราหมองใจ
    
    จะเป็นเพื่อนเตือนใจในยามยาก
    จะไปจากเพื่อนกวีพาทีไซร้
    จะขอร่วมเป็นกวีที่กลอนไทย
    อยากขอให้ พรระวี มีสุขเอย
    ...............................
    ขอโทษทีค่ะ อ่านดึกๆ พิมพ์ผิดเลย
  • *นก*กระ*ดาษ*

    7 ตุลาคม 2545 13:30 น. - comment id 84612

    เพราะจังเลยครับ
  • สาวบ้านนา

    8 ตุลาคม 2545 01:19 น. - comment id 84938

    นั่งโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจริมทะเลกว้าง
    โลกอ้างว้างร้างไร้ใจสลาย
    ขอบฟ้าไกลน้ำจรดฟ้ายิ่งเดียวดาย
    ใจสลายคล้ายเศษแก้วแล้วนะใจ...
    
    ก้มลงกอบหัวใจหวังคืนกลับ
    เศษแก้วยับกับธุลีที่ร้าวไหว
    หยาดน้ำตาราวหยาดฝนตกต้องใจ
    หยาดเลือดไหลไหวสะเทือนเตือนเจ็บจำ..
    
    ใจดวงงามนิ่งงันกับฝันร้าย
    โลกสลายหายวับรับรอยช้ำ
    ใจดวงหวานรานร้าวทุกข์ระกำ
    จนบอบช้ำย้ำรอยแผลแพ้ทั้งใจ...
    
    ทรุดกายลงแหงนวอนฟ้าท้าลมฝน
    พระเบื้องบนทอดทิ้งลูกฤาไฉน
    ร่างทั้งร่างทั้งเลือดเนื้อและหัวใจ
    ท่านใช่ไหมรู้ดีที่เป็นมา..
    
    ก้มลงกราบกินดินทรายขอหมายมาด
    กี่ภพชาติให้ลูกพ้นพิพากษา
    จากคำคนผู้ไม่รู้ไม่เห็นในวิญญาญ์
    ลูกเหว่ว้าหาทางธรรมน้อมนำใจ..
    
    สวดขอพรกี่พันครั้งหาทางออก
    ลบช้ำชอกสร้างพลังเริ่มหวังใหม่
    ลืมเงาเศร้าลบรอยร้าว เคี่ยว..เนื้อใจ..
    หวังหว่านไถเพาะพืชพันธุ์สร้างฝันดีมอบโลกงาม
  • SoFaR^^

    11 ตุลาคม 2545 05:30 น. - comment id 86200

    ::~:: ใกล้ใจ....ฉันเอง ::~:: ผู้ชาย...สีฟ้า ::~:: 
    SoFaR^^ 
    
    ::~:: คือทุกอย่างที่อยู่ในใจ....กับผู้ชายสีฟ้า ::~::
    ::~:: ยิ่งใหญ่ยิ่งกว่า...ภูเขา ::~::
    ::~:: อบอุ่นยิ่งกว่า...แสงอาทิตย์ ::~::
    ::~:: มีค่ายิ่งกว่า...ของทุกอย่างที่อยู่บนโลก ::~::
    ::~::~::~:: รัก..มากค่ะ ::~::~::~::
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน