กรุ่นเนื้อนาง

พรระวี

ทุ่มทอดกายหงายหน้าสู่ฟ้ากว้าง
ณ ท่ามกลางเทือกภูดูไสว
ใต้แพดาวพราวกระพริบระยิบใย
ปล่อยดวงใจละล่องท่องวนา
แต่ละวันขวัญจิตชีวิตพี่
ยังคงมีใจมั่นฉันใดหนา
ก่อนจะพรากจากกันเคยสัญญา
ว่าศรัทธาร่วมฝันนิรันดร
มาบัดนี้เหตุไฉนไยเงียบเฉย
นิจจาเอ๋ยหรือศรัทธามาหลุดถอน
หรือชีวาลาลับกับกองฟอน
หรือโอนอ่อนพ่ายแพ้แก่กาลี
เธออยู่ไหนไม่สำคัญหรอกขวัญจิต
ขอเพียงคิดถึงสัญญาอย่าหน่ายหนี
อยู่ที่ไหนก็เหมือนกันมั่นฤดี
ขอเพียงมีรักแท้ไม่แปรไป
แม้จะพรากจากไปไกลสุดฟ้า
เพียงแก้วตาไม่พะวงจิตหลงไหล
ไม่ลุ่มหลงกะเท่เล่ห์สัตว์ไพร
กลางดวงใจ...ฉันยังอุ่นกรุ่นเนื้อนาง.				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    2 ธันวาคม 2545 00:16 น. - comment id 98894

    โห ..ดีจัง ได้ท่องป่าด้วย ...
  • พุดพัดชา

    2 ธันวาคม 2545 09:15 น. - comment id 98915

    รออ่านงานพรระวีหวานหวานมานานหลายวันแล้วนะคะ กลับมาแบบเศร้าเลย แต่ก็ยังแฝงธรรมชาติงามเหมือนเดิมค่ะ
    
  • วรรณกาญจน์

    2 ธันวาคม 2545 15:50 น. - comment id 98974

    ในไพรมีตัวอะไรมั่งคะเนี่ย..ระวังขวัญจิตของพรระวี จะมีอันตรายนะคะ ... !
  • พรระวี

    2 ธันวาคม 2545 16:17 น. - comment id 98976

    1.ขอบคุณอัลมิตรา
    2.ขอบคุณ พุด พัดชา(อยากเรียกว่า พุด พิชญา เพราะมีดอกพุดพันธ์หนึ่งชื่อนี้)
    3.ท่านส้มโอหวานแห่งมหานครปฐม ผู้ถึงแล้วซึ่งความอัครฐานแห่งภาษา ข้าพเจ้าเคลิบเคลิ้มไปด้วลีลาแห่งกวีที่ท่านรจนามิได้ขาดสาย วันใดมิได้ดอมดมกลิ่นภาษาอันสละสลวยแห่งท่าน ข้าพเจ้าเหมือนมิได้เสพภักษาหาร
  • ความห่วงใย

    2 ธันวาคม 2545 19:17 น. - comment id 99001

    มาขอหอมกรุ่นเนื้อนางด้วยคนนะคะ
    คิดถึงพี่วีจังเลยค่ะ คิดถึงม้ากมาก
    
  • พรระวี

    2 ธันวาคม 2545 22:27 น. - comment id 99046

    แก้วหายไปไหนเสียนาน คิดถึงจังนะน้อง
  • เอ็ม

    24 ธันวาคม 2545 22:42 น. - comment id 102122

    แสนเพราะเลยจ้า
  • อังโกะ จัง

    27 ธันวาคม 2545 13:40 น. - comment id 102281

    หวานจริงนะคะ พี่ชาย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน