เคยเป็นเพียงเรือลำน้อยในทะเลกว้าง ที่ไม่รู้สายลมอ้างว้างจะพัดพาไปไหน มองขอบฟ้าไกลลิบก็เห็นเพียงแสงรำไร ไม่รู้เลยวันไหนจะลอยไปถึงแผ่ดิน จนเธอลอยรักมากลางทะเลกว้าง ทำให้การเดินทางนั้นจบสิ้น รักจากเธอเป็นเหมือนประภาคารบนแผ่นดิน ที่คอยส่องไฟแก่เรือพลัดถิ่นพเนจร จึงเต็มใจมอบหัวใจและความรักด้วยควารู้สึกแน่นหนักไม่มีวันถ่านถอน รักที่มีให้จะไม่มีวันไหนสั่นคลอน เพราะฉันรักเธอด้วยศรัทธาและอาทรล้นหัวใจ
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม 5 ธ.ค. 2545 21:49 น. - ID 26943 
521
2
0
7 ธันวาคม 2545 13:41 น. - comment id 99711
ประภาคารปานหลักปักดวงจิต ให้เธอคิดยึดเหนี่ยวเทียวละหรือ หากวันหนึ่งแสงไฟได้ปิดปรือ เจ้าแหละคือเสาหลักพักใจตน คิดถึงเจ้าทายาทนะจ๊ะ ~^_^~
7 ธันวาคม 2545 22:06 น. - comment id 99763
หวานจริง ๆ
11 ธันวาคม 2545 10:33 น. - comment id 100247
ขอบคุณค่ะ ... คิดถึง ป้าส้มมากเหมือนกัน เดี๋ยวสอบเสร็จจะแวะไปหาในห้องแช็ท ส่วนพี่ตั้น ไม่เจอกันหลายวันนะคะ ไว้สอบเสร็จเจอกันค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
