หน้าส่วนตัว
มองภาพเธอที่วางอยู่ข้างเตียง
คิดถึงเสียงที่เธอกรอกมาตามสาย
ว่ายังรักยังห่วงหวงมากมาย
แต่ธุระมากมาย โปรดรอกัน
ในวันนั้นฉันตกลงยอมรับปาก
ไม่คิดว่ามันจะยากขนาดนั้น
คิดไม่ถึง...ความห่างเหินที่ไม่นาน
ก็ทำให้ทรมานปานขาดใจ
ความปวดร้าวทำเอาไม่อยากตื่น
มาทนฝืนจมลงสู่ความหมองไหม้
พึ่งรู้ตัว ไม่เคยเก่งแต่อย่างใด
อ่ออนแอจนแพ้ได้....แค่การรอ
แว่นหนา 19 มี.ค. 2546 07:10 น. - ID 30881 
847
3
0
19 มีนาคม 2546 07:30 น. - comment id 116333
รอ เธอจนหมดแรง รอ จนตาแดงมีน้ำใส รอ เธอนัดฉันแล้วไม่ไป รอ จนใจเริ่มเหนื่อยแรง เก่งนะเก่งได้ แต่อย่าเก่งมากจนอีกฝ่าย ต้องห่างหายเจือจาง
19 มีนาคม 2546 15:05 น. - comment id 116440
โอวว์..แต่งเก่งง่ะ
แพ้การรอคอย
ชอบจังเลยคับคำนี้
^_^
19 มีนาคม 2546 16:15 น. - comment id 116477
หากบ้านเขาน้ำไฟไม่ถึง ก็ทำใจเถอะค่ะ...
ต่อว่าได้น่ารักจัง
กลอนก็เพราะ อิจฉานะ รู้ป่าว
8 เมษายน 2546 17:26 น. - comment id 123938
เนาะ เนาะ ใช่คะ การรอ ทำให้เราอ่อนแอได้นะบางครั้ง -- ชอบจังเลยยยกลอนแต่ละบทง่ะ มีความหมายลึกซึ้งแระตรงจายยมั่กๆๆๆๆ แต่ไม่มีที่จาเก็บแล้ว โฮ่ ~~
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด