^~YUI~^

27 มิถุนายน 2548 18:41 น. - comment id 485122

 หึ หึ หึ หลงซึ้งซะงั้นหน่ะ

ผู้หญิงไร้เงา

27 มิถุนายน 2548 18:57 น. - comment id 485156

หลังคาหายเพราะได้พัด
จากลมใหญ่ถนัดนั้นแน่แท้
ฉะนั้นหากจะหาใครดูแล
หรือเทคแคร์รีบไปหาหลังคาเลย

ขำจังเลยค่ะ สนุกดีค่ะ

แม่จิตร

27 มิถุนายน 2548 20:59 น. - comment id 485204

ท่าทางอารมณ์ดีนะครับ

สุญญากาศ

27 มิถุนายน 2548 22:28 น. - comment id 485245

บ๊ะ..5555555
หลงพิศมาเสียนาน หนแรกนึกว่า กำลังนอนหงายเพลินที่เนินหญ้ามองฟ้า..กลายเป็นห้องนอนตัวเองซะแล้วหรือนี่ ^_^

กล่องดนตรี

27 มิถุนายน 2548 22:42 น. - comment id 485252

***โอ้กานดา ที่รัก ของ\"ชลิตา\"
กาลเวลา ช่างบังเอิญ หลังคาหาย
พอดีเลย งั้นเรามา นอนแนบกาย
ไม่เดียวดาย นอนนับดาว กันดีก่า....
                หายจิงปะนวล...หนาวแย่เยย

Jeminine

28 มิถุนายน 2548 12:58 น. - comment id 485432

แหม...กะลังซึ้งๆ อยู่เชียว แว่นหนานะ แว่นหนา เบรคซะจนขำกลิ้งเรยอ่ะ
(พออ่านอีก ก้อขำอีกแฮะ)

สลักเสลา

28 มิถุนายน 2548 16:25 น. - comment id 485538

นำหลังคามาคืนอ่ะ.....โทษที...หยิบติดมือมาได้งัย......ม่ายรุ๊.....อิ อิ..... 

ชอบค่ะ....กลอนน่ารักดี..........

astea

28 มิถุนายน 2548 17:23 น. - comment id 485553

เดินทางเดียวดาย...หนทางชั่งยาวไกล....

ฟากฟ้าที่กว้างไกล.........เหมือนดั่งเทอร์ที่มิอาจเอื้อม.......



กลอนเพาะดีนะ น้อง.......พี่เม้มให้ล่ะ

SonyaBeauty

28 มิถุนายน 2548 18:40 น. - comment id 485585

ม่านไม้

2 กรกฎาคม 2548 01:52 น. - comment id 487213

หลังคาหาย ได้รู้เห็น ความเย็นหนาว
ดั่งผิงสาว ใส่ชุดบาง คนต่างเห็น
ชายต่างมอง จ้องมา ตากระเด็น
พอได้เห็น ผิวเหี่ยวเหี่ยว ก็เลี้ยวไป

แว่นหนา เล่นมุกนี้ ทึ้งเลย
ขี้เล่นจริงนะเรา