จดหมายจากสายฝน

เจือจันทร์

 
     ยามฝนมาฟ้าหม่นจนใจหลับ
ยินสดับเสียงหัวใจกลางสายฝน
เย็นยะเยียบเปรียบอ้างว้างกลางหมู่ชน
เหงาระคนปนคิดถึงจึงเขียนมา
     ห่างไกลกันเหมือนกรรไกรมีไว้ตัด
รักรึงรัดเคยมัดใจให้ห่วงหา
จำต้องพรากจากกันไปด้วยไกลตา
คำสัญญาคงไร้ค่าถ้าห่างไกล
    ใช่ว่าขาดเธอไปโลกไร้ค่า
แต่มีเธอโลกกลับมาเป็นแจ่มใส
ใช่ห่างเธอแล้วจะเพ้อจนขาดใจ
แต่มีเธออยู่ใกล้ๆใจเต้นแรง
     โอ้เธอจ๋ารู้บ้างไหมใจดวงหนึ่ง
ได้ทราบซึ้งเช่นดอกไม้ได้รับแสง
ได้เจือจานด้วยน้ำหวานผ่านแมลง
ไม่เคลือบแคลงสงสัยในรักเธอ
     โบราณว่าเมื่อรักนักก็มักหน่าย
แต่รัก----พี่มีให้ไม่หน่ายแหนง
ความคิดถึงคะนึงหายังรุนแรง
ฝากความหวานผ่านแมลงไปให้เธอ				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 เมษายน 2546 16:24 น. - comment id 130863

    คนที่ชอบคนรักจริงยังมีเยอะ
    แต่เธอเจอะกับคนลวงคอยห่วงหา
    เอาแหละนะต่อแต่นี้อย่ามัวเสียเวลา
    ลองค้นหาเผื่อว่าอาจจะเจอเธอตัวจริง
    
    ***ขอแจมด้วยคน  และเป็นกำลังใจให้นะ จะบอกว่าอกหักนะดีกว่ารักไม่เป็นหน่อยหนึ่งนะ***
  • น้ำ

    24 เมษายน 2546 17:44 น. - comment id 130900

    กลอนหาวนจริงนิ
    มีแจม
    
    รักเธอเสมอแม้เธอไม่เห็นค่า
    รักเธอเปรียบใจว่าความฝัน
    แม้แจ้งมาหาไม่พบสบกัน
    ขอหมายมั่นคืนนี้มีฝันอีกคลา
    
    แด่ผู้มีรักในใจเปรี่ยมหังนิ
  • หมีเอง

    24 เมษายน 2546 20:17 น. - comment id 130938

    ..........ผมไม่เกี่ยวกระเจี๊ยวยังเล็ก....
  • ..สีน้ำฟ้า..

    24 เมษายน 2546 23:44 น. - comment id 131010

    บางที.. ความรักก็เข้าใจยากเนอะ
  • เชษฐภัทร วิสัยจร

    25 เมษายน 2546 07:26 น. - comment id 131082

    :)
  • เจือจันทร์

    25 เมษายน 2546 10:59 น. - comment id 131139

    ขอบคุณครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน