หอมรัญจวนหวนจิตให้คิดหวน จิตรัญจวนมิจางมิห่างหาย สุคนธ์ทิพย์มาลีคลี่กระจาย ภุมรินเริงร่ายรัญจวนจินต์ กลีบ-เกสรอ่อนช้อยดุจเชิงฉัตร มณีไพรจำรัสประจำถิ่น หมู่ภมรปั่นป่วนรัญจวนจินต์ หลงใหลกลิ่นเกลือกก้องต้องกลีบนวล งามหมดจดดุจเทพบรรจงสร้าง งามบอบบางบาดใจหทัยหวน ดั่งอัปสรเริงร่ำทำยั่วยวน จิตปั่นป่วนปรวนแปรชะแลงาม ต้องลมหนาวกล่าวขานผสานหนาว เกร็ดน้ำค้างวับวาวจากฟ้าข้าม เกลือกกลิ้งไกวต้องนวลดุจรวนลาม พยายามเคียงคล้องมาต้องนวล เริงระบำตามลมที่โหมพัด เพิ่งระบัดกลีบบางระบัดหวน โปรยกลิ่นกรุ่นหอมร่ำทำรัญจวน หอมเย้ายวนมาลีมณีไพร มวลมาลีอวยกลิ่นจินต์พิสุทธิ์ นิ่งสนิทวิมุตจำรัสใส หอมมาลีชุ่มชื่นจรุงใจ สวยสุกใสสมค่าพนางาม
ส่องหล้า 1 มิ.ย. 2546 10:43 น. - ID 34671 
1286
2
0
2 มิถุนายน 2546 11:47 น. - comment id 142542
หมู่มวลมาลีกลีบบางตามธรรมชาติ สวยวาบปราดบาดใจใคร่ครอบครอง ประโลมโลกประโลมใจตอนเศร้าหมอง เป็นทำนองบำบัดเมื่อรักลา..... บทกวีหวานบรรยายดอกไม้กลีบบางได้งาม ชอบบทกวีแนวประโลมใจด้วยธรรมชาติครับ
6 มิถุนายน 2546 06:19 น. - comment id 143399
ขอบคุณมากครับที่มาเยือน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
