ในวันที่ฟ้าหม่น..
และฝนตกหนักพร่างพราย
ไม่มีน้ำตาจะร้องไห้..แปลกไหมใจมันไม่ลืม
ถึงวันที่ฟ้าสีเทา...
วันที่ใจเหงายังปลื้ม
ลืมไม่ได้..ก็ไม่ต้องลืม
คงไม่ต้องฝืนใช่ไหม..ใจ
ถึงวันที่ฟ้าสีฟ้า...
วันที่ฝนซาฟ้าใส
ไม่ลืมหรอกนะแต่จะทำใจ
เป็นเพื่อนก็ได้..(สะใจมั๊ยคุณ)