เบื่อกับชีวิตตัวเอง ที่ยังคงเคว้งคว้างอยู่อย่างนี้ ไม่เลยสักวันที่หัวใจจะมี ความยินดีเข้ามาปลอบโยนใจ ฉันทุกข์ ฉันเหงา ฉันเศร้า เขาสุข สดชื่น แจ่มใส อยากหนีให้พ้นโลกนี้ไป เมื่อเขาไม่สนใจใยดี ห้องใหญ่เคยสดใสสุขสันต์ วันนี้ปิดลงตามวิถี เมื่อความรักที่จะเติมเต็มห้องไม่มี ห้องแห่งนี้ก็แคบลงไปกับตา หมอนที่เคยเปื้อนรอยยิ้ม หลับพริ้มวันที่เธอห่วงหา แต่วันนี้หมอนใบเดิมเปื้อนน้ำตา เมื่อความห่วงหาเธอไม่เหลือเลย เจอหน้าอยากส่งยิ้มให้ เธอไซร้กลับทำเมินเฉย ฉันแทบอยากตะโกนออกไปเลย กูรักมึงไอ้เห่ยเข้าใจไหม!
คนไร้ถิ่น 18 ก.ค. 2546 14:52 น. - ID 36720 
809
1
0
18 กรกฎาคม 2546 15:17 น. - comment id 154996
หน้าส่วนตัว
หง่า. . .
ใจ เยนน - เยนนนน!!!
=^_________^=
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
