๏๏๏กาพย์สุรางคนางค์ 28๏๏๏
๏รักเขาข้างเดียว เหมือนถูกผูกเกลียว เชือกคล้องห้องใจ
รักรัดมัดตน ไม่พ้นหม่นไหม้ ถูกรุมสุมให้ ดวงใจร้อนรน
๏รักเขาเข้าแล้ว หัวใจไม่แคล้ว จะต้องหมองหม่น
อกหักรักซ้ำ กลืนกล้ำจำทน แม้ช้ำกี่หน รักล้นจนตาย
29 สิงหาคม 2546 09:34 น. - comment id 163917
ความคิดแจ้มมากครับ ผมย่อมรับเลย สุดยอด

29 สิงหาคม 2546 19:47 น. - comment id 164097
อืม... ช่างตรงกับความรู้สึกตอนนี้เลยค่ะ :)

29 สิงหาคม 2546 22:02 น. - comment id 164183
อยากลองหัดแต่งกาพย์กลอนด้วยภาษาง่ายๆบ้าง

29 สิงหาคม 2546 22:26 น. - comment id 164192
เพราะรักเขาข้างเดียว ทำให้ฉันหน่วงเหนี่ยวสิ้นหวัง ทำให้ใจต้องเจ็บจำจาบัณ เพราะเขาไม่รักฉันสักนิดเดียว ***แวะมาทักทายค่ะ***

30 สิงหาคม 2546 06:46 น. - comment id 164325
๏ขอบคุณ....คุณ ตอ เต่า ตัวเดิม ๏ขอบคุณ....คุณ ตามฝัน ๏ขอบคุณ....คุณ ผู้หญิงไร้เงา ๏ขอบคุณ....ทุกคนจ้า.........

30 สิงหาคม 2546 18:43 น. - comment id 164453
เหอ ๆ ปู่มิคมาหลบอยู่บ้านนี้เอง

31 สิงหาคม 2546 06:49 น. - comment id 164527
๏๏๏ขอบคุณ....คุณหนูน้อย อคิราภ์ ๏๏๏ (พี่กำลังพยายามสร้างงานคุณภาพอยู่จ้า)

1 กันยายน 2546 04:28 น. - comment id 164608
..
ไพเราะมากค่ะ...
เรนแวะมา.. ทักทายตอนดึก ...
คงไม่ว่า ที่เรน มาช้า...
เวลา... ของเรน...
แบบ แอบเล่น...นะคะ...

2 กันยายน 2546 07:16 น. - comment id 164743
๏๏๏ขอบคุณ....คุณหนูเรน...จ้า
